Πέρσι για τον fantasmenio είχαμε το έτος Malcolm Middleton. Φέτο έχομε το έτος Aidan Moffat, ο οποίος πρόσφατα κυκλοφόρησε τον καινούργιο του δίσκο i can hear your heart. Για την περίπτωση του το καρτούν (βλ. εικόνα) από το περιοδικό Plan B είναι κατατοπιστικό. Αν και αυτοί που έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με τους Arab Strap προφανώς το είχαν πιάσει το υπονοούμενο.. Ο κάφρος της ιστορίας ήταν ο Aidan.
Δέκα χρόνια μετά από το ότι ήταν ο καλύτερος δίσκος των Arab Strap Philophobia να ΄μαστε πάλι με το βιβλιαράκι στο χέρι, σαν τις γριές μεγάλη εβδομάδα, να διαβάζουμε τις καφριές που απαγγέλλει με τη γνώριμη σκωτσέζικη προφορά του ο Aidan. Όπως τότε έτσι και τώρα το άσεμνο εξώφυλλο μας αναγκάζει μετά την ακρόαση να το καταχωνιάζουμε όπως κάναμε μικροί με τα playboy.
Σαν τίτλος το i can hear your heart είναι σίγουρα παραπλανητικός και αν ποτέ ο fantasmenios τον πετύχει ένα πράγμα θα τον ρωτήσει: "ποιος είναι Aidan μου ο πραγματικός τίτλος του δίσκου σου; άσε τις ειρωνείες και πε!"
Ο fantasmenios εξηγείται για να μη παρεξηγείται. O δίσκος του Aidan έχει μόνο μερικά από τα συστατικά του Philophobia όποτε και σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα επίπεδα του. Μουσικά είναι επιτηδευμένα πολύ ήπιο, σε σούπερ αραμπιστραπική διάθεση. Λογικό καθώς ο Aidan προτιμά τα μαύρο-χιουμορίστικα, καψουροκαταστροφικά στιχάκια του να είναι σε πρώτο πλάνο. Στον fantasmenio άρεσε και η διασκευή στο hungry heart του Bruse Springstreen. Αφού δηλώσεις πως είσαι άνω των 18 μπορείς να πάρεις μια γεύση για το έργο του Moffat εδώ
Δέκα χρόνια μετά από το ότι ήταν ο καλύτερος δίσκος των Arab Strap Philophobia να ΄μαστε πάλι με το βιβλιαράκι στο χέρι, σαν τις γριές μεγάλη εβδομάδα, να διαβάζουμε τις καφριές που απαγγέλλει με τη γνώριμη σκωτσέζικη προφορά του ο Aidan. Όπως τότε έτσι και τώρα το άσεμνο εξώφυλλο μας αναγκάζει μετά την ακρόαση να το καταχωνιάζουμε όπως κάναμε μικροί με τα playboy.
Σαν τίτλος το i can hear your heart είναι σίγουρα παραπλανητικός και αν ποτέ ο fantasmenios τον πετύχει ένα πράγμα θα τον ρωτήσει: "ποιος είναι Aidan μου ο πραγματικός τίτλος του δίσκου σου; άσε τις ειρωνείες και πε!"
Ο fantasmenios εξηγείται για να μη παρεξηγείται. O δίσκος του Aidan έχει μόνο μερικά από τα συστατικά του Philophobia όποτε και σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα επίπεδα του. Μουσικά είναι επιτηδευμένα πολύ ήπιο, σε σούπερ αραμπιστραπική διάθεση. Λογικό καθώς ο Aidan προτιμά τα μαύρο-χιουμορίστικα, καψουροκαταστροφικά στιχάκια του να είναι σε πρώτο πλάνο. Στον fantasmenio άρεσε και η διασκευή στο hungry heart του Bruse Springstreen. Αφού δηλώσεις πως είσαι άνω των 18 μπορείς να πάρεις μια γεύση για το έργο του Moffat εδώ
---------//---------
Στα του αδερφού συγκροτήματος Mogwai εδώ διαβάζεις ένα post του mouxlaloulouda (με δώρο mp3)
2 σχόλια:
Πολύ γέλιο έριξα με τους στίχους όταν το άκουσα (φυσικά χρειάζεσαι το βιβλιαράκι). Σίγουρα δεν είναι καλύτερο από το Philophobia, αλλά έχει την μαγεία του πορνογεροMoffat. Πολλά respect και για την συσκευασία του cd.
γέρος ο moffat εε! ρε πως πέρασαν 10 χρόνια από το philophobia?
Δημοσίευση σχολίου