ένα

Εβδομήντα πέντε πόντοι, seventy five points, soixante-quinze points.. στο Brighter Beat του Malcolm Middleton. Φτάσαμε στο τέλος της ψηφοφορίας των 28 για τα 20 καλύτερα. Οταν κάτι τελειώνει από τη μία είσαι χαρούμενος γιατί πέρασες καλά, άλλα από την άλλη σε πιάνει και η γνωστή μελαγχολία του τέλους. Τα ίδια συναισθήματα παίζουν πολύ και στον κατά fantasmenio καλύτερο δίσκο για το 2007.

Ο fantasmenios σκέφτεται. Πόσες φορές σε βασανίζει μια σκέψη η οποία όμως πιστεύεις πως είναι αδιάφορη ή ανούσια για τον υπόλοιπο κόσμο. Και όταν ανακαλύπτεις πως υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που σκέφτονται το ίδιο με εσένα τότε νιώθεις υπέροχα. Αυτή η διεργασία πολλές φορές λειτουργεί και στη μουσική με αποτέλεσμα την ανάδειξη ενός δίσκου/τραγουδιού/μουσικού σε αγαπημένο.

Ο Malcolm Middleton μέλος των πρόσφατα διαζευγμένων arab strap κυκλοφόρησε φέτος τον τρίτο του δίσκο A Brighter Beat. Το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, όπως δήλωσε ο ίδιος είναι το αγαπημένο του και το καλύτερο που έχει γράψει ποτέ. Το τραγούδι είναι γραμμένο για αντικοινωνικούς τύπους σαν τον Middleton που προτιμούν να μένουν σπίτι. O καλλιτέχνης δήλωσε σχετικά:

“It comes from my own point of view, as somebody who sometimes doesn’t feel like doing anything and who when I feel like that can’t motivate myself at all. It is anti-motivational, but it also motivational in the sense that it is fun to think that a lot of people are feeling the same. It is not just me who is going through that”.

Οι arab strap έχουν χαρακτηρισθεί ως οι βασιλιάδες της κλάψας με αγαπημένα θέματα το ποτό και τις κατεστραμμένες σχέσεις. Κάπου εκεί κινήθηκε ο Middleton στον πρώτο του δίσκο 5:14 fluoxytine seagull alcohol john nicotine. Το επόμενο βήμα ήταν μια έκπληξη στα αφτιά του fantasmeniou που περίμενε και πάλι ένα δίσκο του στιλ ακουστική κιθάρα, κλάμα και στο τσακίρ κέφι κάνα καθαριστικό ξέσπασμα με τη βοήθεια κάποιου φίλου (βλ. mogwai). Ο fantasmenios έπεσε μέσα στην πρόβλεψη του όσο ο Γεωργίου πριν από κάθε ματς της εθνικής στο EURO 2004.

Ο δίσκος ήταν χαρούμενος, σχεδόν pop με πολλές ιδέες ανατροπές και γκολ στο 90 με το απίστευτο a new heart που έκλεινε το δίσκο. Συνέχεια/απάντηση σε αυτό έρχεται με το επίσης ξεσηκωτικό we`re all going die που ανοίγει το Brighter Beat. Η συνέχεια είναι ανάλογη, καθώς οι ιδέες δεν λείπουν στον καινούργιο δίσκο που ηχογράφησε στο νέο studio των mogwai παρέα με τη μικτή Σκοτίας: τον Barry Burns των Mogwai, τον Jenny Reeve των Reindeer Section, τον Paul Savage των Delgados και τον Mick Cooke των Belle and Sebastian. Με τραγούδια βγαλμένα από τις δυσκολίες της ζωής όπως το Fuck it, I Love you και Up Late At Night Again, ο Middleton διαλύει κάθε σκέψη/εικόνα που έχει ο fantasmenios για τύπους που αφήνουν το συγκρότημα τους και συνήθως καταλήγουν σε βαρετούς singers/songwriters που προωθεί σε λωρίδα παραγωγής το uncut κατά δεκάδες σε κάθε τεύχος.

Έχει λοιπόν κάθε δικαίωμα να κλείνει το δίσκο του με το Superhero Songwriters όπου αναφέρεται στον Jackson C. Frank. Είναι όσο πρωτότυπος μπορεί να είναι κάποιος τη σήμερον ημέρα, που θέλει να κάνει ένα προσιτό pop δίσκο για ενήλικες (κατά δήλωση του ίδιου). Το αποτέλεσμα συνοψίζεται στη φράση του Keith Cameron από το Mojo: “This is possibly the most optimistic album about depression ever made”

για υστερόγραφο ένα ευχαριστώ και ένα μπράβο στον gone4sure για την ιδέα και την οργάνωση της ψηφοφορίας.

To εκλογικό σώμα (copy paste από τον mouxlaloulouda): all gone, another day full of dread, big music, cartoon dandy, depecher, driver under influence, dustroad, elafini, enteka, g-sus, H20, indictos, lkrory21, M. Hulot, mediocrityrules, mouxlaloulouda, mixalis e., Mr. Arkadin / homo ludens + fotis vallatos, no heathen, sandman, schottkey, tranzistorer, t-drom, vencerem, zeugolator, μετεωρίτης