φανταδεκαεπτά

 Στο #17 της φανταλίστας η επιστροφή της εν δυνάμει καλύτερης μπάντας στον κόσμο, της μπάντας που κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσει τον καλύτερο δίσκο όλων των εποχών. Βασικά είναι πολύ πιθανό να τον έχει κυκλοφορήσει και να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι ενδεχομένως. Σε κάθε περίπτωση τo Mod Prog Sic είναι ο πρώτος δίσκος που κυκλοφορούν οι Black Dice χωρίς να ζουν στην ίδια πόλη - το οποίο είναι θέμα για μια μπάντα που έχει μάθει να βγάζει δίσκους παίζοντας άπειρες ώρες στον γάμο του καραγκιόζη από αυτοσχεδιασμό σε αυτοσχεδιασμό. Εδώ τώρα όλα έγιναν κατά τις επισκέψεις του Ε. Copeland στο Λος Άντζελες. Και το αποτέλεσμα είναι ίσως ο πιο ποπ δίσκος των Black Dice, εντάξει ποπ, όχι σαν της Φουρέιρα, ποπ σαν να βάλεις την Φουρέιρα στο πλυντήριο και αντί για μαλακτικό βάλεις παλαιωμένο LSD σοδειάς 1969. 

Πάντως ο δίσκος εκτός από τη φανταλίστα, μπαίνει άνετα (μαζί με όλη τη δισκογραφία των BD) στη λίστα που θα παίζει στον τόπο εξορίας της παγκόσμιας χούντας του Φάντα. Οι αντιφρονούντες με την επανάσταση του χουντοφάντα θα πηγαίνουν για εξορία στο Λονδίνο. Μάλιστα. Εκεί θα λιώσουν στα please, please, θα υποφέρουν κάθε φορά που περνάνε το δρόμο μην ξέροντας που να κοιτάξουν και θα βλέπουν τον ήλιο πιο σπάνια από ότι ο πανάθα Ευρώπη στην μπάλα. Επίσης θα διορίσει διοικητή τον Μπακογιάννη. Βασικά οι Black Dice θα είναι η όαση μέσα σε αυτή την κόλαση.