φανταδεκατέσσερα με τον Πέτρο τον Κωστόπουλο

 Στο #14 Με τον Πέτρο Θ. Κωστόπουλο 
 
Ο Πέτρος ο Κωστόπουλος: Κοίταξε τώρα με έφερες εδώ  να πω για το δίσκο των Disappears Irreal, και μου λες να το ακούσω στα ακουστικά και με ξενερώνεις γιατί εγώ δεν παίζει να βάλω ακουστικά και να χαλάσω το μαλλί που είναι τέλειο γιατί χρησιμοποιώ ένα μυστικό προϊόν. Άσε που εγώ αυτό το μήνα ακούω μόνο Nino Rota. Μόνο niko rota. 

 
Φαντασμένιος: Είναι ο καλύτερος τους και ένας από τους post punk δίσκους της χρονιάς.

 

Ο Πέτρος ο Κωστόπουλος: Εγώ είμαι punk. Βασικά εγώ είμαι κανονικός punk όχι σαν κάτι χλιμίτζουρες λέτσους που το παίζουν punk με κάτι κομπολόγια και μαλακίες. Εγώ είμαι punk και όταν ζούσα στο Παρίσι πήγαινα  στις καταλήψεις και άραζα. Αλλά αυτές ήταν καταλήψεις ρε όχι σαν αυτές εδώ στην Ελλάδα που είναι μέσα στη βρώμα. Καλά τους έκανε ο Καμίνης και τις έκτισε. Εγώ έχω και MK-2.

 

Φαντασμένιος: Παρά την πολύ καλή -καθαρή- παραγωγή δημιουργούν ένα σκοτεινό απόκοσμο σύμπαν που σε συνεπαίρνει από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. 

 

Ο Πέτρος ο Κωστόπουλος: Εγώ αυτή τη εποχή ακούω μόνο Sonic Youth. Mόνο Sonic Youth  και διαβάζω μόνο Κωνσταντίνο Τζούμα και τον κουμπαράκο μου τον Θέμο. Είχα πάει στο λόκαλ μπαρ μου τις προάλλες και είχα αράξει στη μπάρα μόνος, γιατί εγώ πάω μόνος. Εκεί που εγώ καθόμουν και έπινα το πoτό και ο μπαρμαν μου έλεγε ιστορίες ήρθαν κάτι νέοι και μου έπιασαν την κουβέντα. Μου έλεγαν για εμένα αλλά δεν είχαν καταλάβει πως εγώ ήμουν εγώ. Όταν τους είπα πως εγώ είμαι αυτός που θαύμαζαν τότε έπαθαν πλάκα μαζί μου γιατί είμαι τόσο γαμάτος, τόσο όμορφος, με τόσο στιλ, τα ξέρω όλα, είμαι απλός, είμαι σαν μπητνικ αλλά με πιο πολύ στιλ. Εγώ είμαι και συλλέκτης.

 

Φαντασμένιος: Ο δίσκος υστερεί μόνο στην καρδιά των συνθέσεων. Είναι φανερό πως η υπερπροσπάθεια που κάνουν σε όλα τα γύρω-γύρω καλύπτει εν μέρη αυτή την αδυναμία αλλά τελικά δεν αρκεί για να χαρακτηριστεί αριστούργημα.

 

Ο Πέτρος ο Κωστόπουλος: Πρόσεξε εγώ τον τελευταίο μήνα ακούω μόνο Wicked Truth.  Μόνο Wicked Truth και Μανώλη Φάμελλο. Ο Φάμελλος είναι ροκ. Αληθινό ροκ. Αληθινό ροκ είναι ο Φάμελλος και οι blur. Τίποτα άλλο μόνο αυτοί. Εγώ να σου πω είμαι λαϊκό παιδί ,στο Παρίσι για να ζήσω έτρωγα κάθε μέρα σπανακόρυζο. Ξέρεις τι δύσκολα που πέρασα στο Παρίσι; Ακούω κάτι βλάχους να λένε πως πεινάγανε λέει στα χωρία και γελάω. Ρε ξέρεις τι είναι να πεινάς στο Παρίσι; Αλλά που να ξέρουν οι χούντες από πείνα, ρώτα εμάς τους σοσιαλιστές που έχουμε υποστεί τόσες διώξεις. Εγώ έχω τόσους φίλους αλλά νιώθω και μόνος. Πάλι καλά που έχω τον κουμπάρο μου.

Φαντασμένιος: Αγαπημένα τραγούδια είναι τα Mist Rites και Irreal.

 

Ο Πέτρος ο Κωστόπουλος: Ναι καλά. Εγώ που λες δεν μπορώ να κυκλοφορώ με ό,τι να 'ναι. Για το καλοακίαρι έχω βέσπα, για το χειμώνα ένα μίνι κούπερ και για τα σκ  μια τζάγκουαρ. Και μην ακούω μαλακίες τι και πως. Τόσοι Έλληνες έχουν γαμήσει και γαμάνε από τα γραπτά μου. Στη φωτογραφία που θα βάλεις θέλω να φαίνεται και το ρολόι μου.