17 Δεκεμβρίου 2015

φαντατέσσερα με την Άντζελα Δημητρίου και τον Γιάννη Αγγελάκα


Για το Original Faces των Helen η Άντζελα Δημητρίου και ο Γιάννης Αγγελάκας

Γιάννης: Γεια σου Άτζελα μου.

Άντζελα: Γεια σου κύριε Αγγελάκα μου.

Γιάννης: Λοιπόν  Άτζελα μας κάλεσε εδώ ο Φαντασμένιος να πούμε για το δίσκο των Helen. Είναι η μπάντα της Liz Harris που παίζει σκοτεινές μουσικές ως grouper. Στους Helen ο ήχος είναι καθαρό shoegaze. M' αρέσει το δισκάκι, από τη μια έχει όλο αυτό τον όγκο με τα απανωτά στρώματα θορύβου που είναι φυσικά και η βάση του shoegaze και από την άλλη έχει ένα ξερό, καθαρό, σχεδόν γυμνό μπάσο. Τι λες Άτζελα;
  
Άντζελα: Ναι. Εγώ Γιάννη μου είμαι μια λαϊκή φωνή, αυτοδημιούργητη, αυτομαθούμενη και αυτοαποκαλούμενη. Είμαι χρόνια στο χώρο του τραγουδιού, έχω συνεργαστεί με χιλιάδες δεκάδες καλλιτέχνες και μπορώ να σου πω πως με αγαπάνε και τους αγαπάω όλους. Αυτό δεν έχει σημασία ε;

Γιάννης: Άτζελα ναι, είναι γνωστά αυτά αλλά πες μας κάτι για αυτό εδώ το έργο ας πούμε.

Άντζελα: Κοίτα εγώ Γιάννη είμαι μια οξυδερκής γυναίκα αλλά η ταινία αυτή που λες με τους σαν γκέι δεν μου αρέσει. Δεν έχω κάτι με τους γκέι, αλήθεια στο λέω αυτό δεν είμαι ρατσίστρια ποικιλοτρόπως θα έλεγα. Απλά εγώ μεγάλωσα σε μια λαϊκή γειτονιά ήμουν πολύ φτωχιά, αλλά μετά πάλεψα και έγινα αυτή που είμαι και έκανα και την Ελλάδα μας γνωστή στο εξωτερικό. Γιατί εγώ είμαι μια καλλιτέχνιδα που αγαπάει αυτή τη χώρα.

Γιάννης:  Άτζελα μου δεν ξέρω αν φταίει που έχω πιει μια μεγάλη κοακολα ρακί αλλά ας πούμε πως το έχεις πάει αλλού το πράμα. Τελοσπάντων. Το felt this way είναι κομματάρα, και τα right outside και dying all the time χάσιμο εντελώς. Φοβεροί και έχουν και τραγούδι alison που σκάει αναφορά στο alison των Slowdive. 

Άντζελα: χαχχαχααχαχα χαχαχαχαχαχαχαχα ρε πως τα λες έτσι ρε. Είσαι φοβερός καλαμπουρτζής, έλα να γυρίζει όμως μη μου ρουκουνιάζεις.

Γιάννης: Άτζελα μου αυτοί οι πιτσιρικάδες τα έχουν γαμήσει όλα. Έχουν μάθει εκεί τα κομπιούτερς και τα κάνουν όλα. Πάνε οι εποχές που για να βγάλεις δίσκο έπρεπε να έχεις σαλιώσει έναν ολόκληρο όροφο. Τώρα τα βγάζουν μόνοι τους, το οποίο είναι γαμώ, επιστροφή στο πανκ ας πούμε. 

Άντζελα: Κοίτα εγώ τα μπουζούκια στο παρκ δεν τα πρόλαβα γιατί άνοιγαν χειμώνα και εγώ χειμώνα έπαιζα μόνο Θεσσαλονίκη.

Γιάννης: Σαλονίκη; Πότε;

Άντζελα: Από το 83 κάθε χειμώνα, έχω περάσει από λες τις πίστες.

Γιάννης: Έλα ρε. Έναν Μπάμπη από καλαμαριά που έλεγε ανέκδοτα με πόντιους τον ήξερες;

Άντζελα: Ρε ξέρεις τον Μπάμπη; Θα τρελαθώ. Έλα να γυρίζει όμως μη μου ρουκουνιάζεις γαμώ τη τρέλα μου.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: