miracles of the reconstruction

Λοιπόν. Χμ. Είναι κάτι πράγματα μερικές φορές, πολύ περίεργα. Τα καλύτερα τραγούδια του καλοκαιριού είναι remix.

Πρώτο και καλύτερο το Cheap Treat του κυρ Eric Copeland των Black Dice σε ρεμιξ από τον αγαπητό Panda Bear των Animal Collective. Τι να πει για αυτό ο Φαντασμένιος; Πως όλες οι λέξεις της πρότασης που είναι στα εγγλέζικα θα μπορούσαν να είναι συνώνυμα του απέραντου ταλέντου, της φοβερής αντίληψης, της άκρατης ομορφιάς, της καύλας από όπου και αν προέρχεται. Ναι. Το φάντασμα του Brian Wilson στο σώμα του Panda Bear παίζει το πανέμορφο τραγούδι του Copeland. Χαμός. Στο δισκάκι με τα ρεμιξ σε τραγούδια του Copeland εμφανίζεται και ο larry gus ο οποίος κάνει το Grapes δικό του. Ναι. Έχει πια αποκτήσει τόσα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τελικά έχει τον δικό του ήχο. Ντάξει πάντα δικός του ήταν, δεν τον είχε κλέψει, αν και μπορεί να προσπαθούσε να τον κλέψει, βασικά σίγουρα προσπαθούσε να τον κλέψει αλλά συμπερασματικά είμαστε στο σημείο που θα ακούσει ένας Νορβηγός τραγούδι του και θα πει "dette er larry gus".

Τον ήχο του έχει και ο Andy Stott αλλά όταν τον εφαρμόζει στο Boys Latin του Panda Bear  το αποτέλεσμα είναι αντιστρόφως ανάλογο των προσδοκιών που δημιουργεί η καλοδεχούμενη αλλά μάλλον απρόσμενη συνάντηση (sic). 

Και από το άτυχο απρόσμενο, στο αναμενόμενα εκπληκτικό αναμενόμενο. Ο King Elephant, ντράμερ των Baby Guru, πήρε το Glance - πρώτο τραγούδι από το επερχόμενο τους καλοκαιρινό mini lp - και το πήγε στην πρώτη παράγραφο του ποστ στην πρόταση με τις δικαιολογημένες  υπερβολές.
Σε ευθεία γραμμή με το Glance έβγαλαν και το δεύτερο τραγούδι (Ήθελα να σου πω) από το πολυαναμενόμενο mini lp.   Στο ήθελα να σου πω οι guru βρίσκουν την ισορροπία μεταξύ  των 70s έκδηλων αναφορών (τα φωνητικά είναι, θα πει η κουτσή Μαρία) και της μουσικής του αύριο που στην πραγματικότητα έχει βαθιές ρίζες στο χτες αλλά τελικά ακούγεται αβαντ ποπ. Αν υπάρχει ένα σημείο που τα δυο αυτά τραγούδια συνδέονται  και τελικά κερδίζουν το πάτημα του ρηπητ είναι το τέμπο. Αν δεν μισούσε τα κλισέ ο Φαντασμένιος θα έλεγε πως χτυπάει στην καρδιά του καλοκαιριού αλλά δεν θα το πει. Φοβερό τραγούδι με όμορφους στίχους έστω και αν το ζαλισμένος βρέθηκε να κάνει ομοιοκαταληξία με το ερωτευμένος και όχι με το πιο πρωτότυπο φαντασμένος.