καλό καφροκαίρι

Τι είναι η τέχνη; Κάποιος κάνει κάτι και το παρουσιάζει στον κόσμο. Το κάνει γιατί κάτι θέλει να πει. Και όσο περισσότερο κρυπτογραφεί το μήνυμα του τόσο γκαβλώνει ο λαός που βρίσκει τη λύση. Αν δεν υπάρχει μήνυμα ή αν αυτό είναι τόσο καλά κρυμμένο που δεν γίνεται να αποκαλυφθεί τότε το έργο πάει στα τάρταρα της δηθενιας. Βεβαίως υπάρχει και η περίπτωση που ο δέκτης δεν τις παίρνει τις νότες αλλά έχει προαποφασίσει ότι τις γουστάρει ή τις μισεί.

Όλα είναι σχετικά λοιπόν, όπως συμβαίνει με τη δισκάρα των boredoms vision creation newsun (1999) που οι κάποιοι ακούνε θόρυβο, ενώ ο φαντασμένιος απολαμβάνει τις αναρχικές φασαριόζικες μελωδίες σε τυφωνικούς αλά καμικαζι ρυθμούς. Το κεφάλι φεύγει από το σώμα, το μυαλό φεύγει από το κεφάλι, και από το μυαλό φεύγει η λογική. Η απόλυτη πώρωση. Μετά από αυτό τι; Μα φυσικά όλοι οι δίσκοι των Black Dice. Οι οποίοι για τους κάποιους είναι σαν ληγμένο χάπι αλλά για τον Φαντασμένιο είναι φυσικά... ...Η απόλυτη πώρωση (θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει - ζήτω οι beach boys). Στη συνέχεια ολίγη ποπ. Η μοναδική ψυχοποοοοοοοπ των Animal Collective του στυλ, τι θέλω; Τα αστέρια θέλω. Κανονικά εδώ θα έπρεπε να αναφερθούν οι They Came From The Stars I Saw Them αλλά τους αξίζει κάτι περισσότερο από δυο γραμμές και ένα λινκ.

Επίλογος με μια νέα κυκλοφορία που σέβεται κάθε αγγλικό χαρακτήρα που αποτυπώθηκε στο παρόν κείμενο. Πρόκειται για τους Psychedelic Horseshit και το δίσκο τους Laced (fat cat 2011). Ντάξει "Psychedelic Horseshit". Τι να προσθέσει κανείς;

------------ο------------

Δύσκολο ποστ. Ο φαντασμένιος κουράστηκε και μην περιμένετε νέα του για ένα μήνα. Και για κλείσιμο μια φράση που του έλεγε ο σοφός παππούς του "κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι .."