02 Σεπτεμβρίου 2010

H επίσκεψη

Οι γλυκές Caribou μελωδίες δεν ακούγονταν πια στο γραφικό σπιτάκι που βρίσκεται μεταξύ των θρυλικών Maida “bbc” Vale και Abbey “Beatles” road. Ο Fieldmoon ακούμπησε το μπαστούνι του δίπλα στην δερμάτινη πολυθρόνα. Έβαλε την τρομπέτα στο στόμα και άρχισε να παίζει. Δεν πέρασαν τρία λεπτά όταν το σπαρακτικό αβαν γκαρντ του διαταράχτηκε από το κουδούνι. Πάλι η κυρία Γκριρ θα είναι σκέφτηκε καθώς κατευθύνθηκε με Αγγελοπουλικό βήμα προς την πόρτα.

- Είναι το χειρότερο πράγμα που έχω ακούσει στη ζωή μου!
- Φαντασμένιε ζεις;
- Τι είναι η ζωή, τι είναι ο θάνατος; Μεγάλη κουβέντα και βαριέμαι να σου εξηγώ. Ας πούμε πως είμαι φάντασμα. Βρίσκομαι πότε στον παράδεισο πότε στην κόλαση. Δεν ξέρω που μου αρέσει περισσότερο αλλά το καλό είναι ότι μας αφήνουν να επισκεπτόμαστε τους ζωντανούς.
-Κάθε πότε; Να σου πάρω εισιτήριο για Arcade Fire;
- Εμένα το Σεπτέμβρη με πάει πολύ καλά. 5 στον πάνω κόσμο 1 στον κάτω.
- Και πως τα περνάς εκεί; Έχεις κάνει παρέες;
- Γαμώ είναι. Και έχουμε κάνει πολύ καλό παρεάκι με τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο, τον Ίγκυ Ποπ, και την Ρόζα Λουξεμπουργκ.
- Κάτσε ρε, ο Ίγκυ Ποπ ζει!
- Νομίζεις! Έχει πεθάνει από το 1972 αλλά είναι κωλόβισμα και τον πάει 29-1. Λοιπόν εκεί πάνω οι μέρες περνάνε έχοντας στο repeat τα Baptism και Year of Silence από τον καινούργιο δίσκο των Crystal Castles. Η συνύπαρξη όλων των κλισέ της ηλεκτρονικής μουσικής μαζί με εκρηκτικά φωνητικά σε ηθελημένα χαμηλή πιστότητα έκαναν ακόμα και τον Βαγγέλη να αναφωνήσει «Στο διάολο! Αυτά είναι τραγούδια!!».
Με ευχαρίστηση ακούμε και το outside The Box του Skream. Στο οποίο δυστυχώς έχουμε φτάσει μόνο έως το I love the way you love me καθώς σε αυτό το σημείο κολλάει η Ρόζα δεν αφήνει κανένα να πλησιάσει το στέρεο.
Τέλος έπρεπε να πάω στον άλλο κόσμο για συνειδητοποιήσω πόσο μεγάλη δισκάρα είναι το καινούργιο του Four Tet, το οποίο συνήθως απολαμβάνουμε παρέα με τον Βαγγέλη ενώ παίζουμε τάβλι. Για το Suburbs των Arcade Fire δεν έχουμε άποψη καθώς το έχουν καβατζώσει οι Curtis και Cobain. Είναι δυνατόν;

----------ο---------

Και όταν οι ζωντανοί φλερτάρουν με το θάνατο προκύπτει το εντελώς γαμάτο παθαίνω ακόμα αναρροφήσεις αλλά εσύ δεν είσαι πια εκεί..

2 σχόλια:

Noilly Prat είπε...

ωραίες παρέες κάνετε. κι έχω κι εγώ έναν τέτοιονα φίλο, dead worm's ass, τονε λέμε, π με τρομοκρατεί τα πρωινά π μπαίνω στην τουαλέτα κι έχει λερώσει με πατέ ελιάς τον καθρέφτη με τόνομα του καινούριου δίσκου των royksopp κι ενώ ξέρει πως χέζομαι με τα κουκλάκια χτυπάει την πόρτα δεν είναι κανένας κι ακούγεται μόνο η εισαγωγή. βρες τον σε παρακαλώ και κάντε του κι αυτουνού λίγο παρέα γιατί βαριέται πολύ. dead worm's ass, τονε λέμε

Fieldmoon είπε...

Oi polles parees me ton Iggy den kanoun kalo . Exeis apoktisei ta xougia tou ...