Πέρσι είχαμε τους fuck buttons. Φέτος ο caribou ήταν ακόμα πιο ευθύς. Και το τελευταίο χτύπημα το οριστικό το χτύπημα ήρθε από τους 65dos. Μοιάζει με μια τεράστια θεωρεία συνωμοσίας. Οι άνθρωποι που ο φαντασμένιος πίστεψε πως θα πάνε ένα βήμα πιο μπροστά τις μουσικές που μάθαμε να λέμε shoegaze και post rock, το έριξαν στο techno! 65dos για το dancefloor; Αμέ, και είναι και καλό! Εντάξει δεν για να βάλεις μπλε LEDακια στο αμάξι.. αλλά μια γυροβολιά στην πίστα τη ρίχνεις άνετα. Ακούγοντας το Tiger Girl που κλείνει το νέο δίσκο των 65dos είναι αδύνατο να μη σου έρθει στο μυαλό το τέλος του merriweather post pavilion (Τι δισκάρα θεέ μου!).
Και επειδή στα ακραία μουσικά φαινόμενα οι λέξεις εγκυρότητα και αμεσότητα είναι ιερές, ο φαντασμένιος ταξίδεψε στα Λονδίνα για να δει με τα ματάκια του που το πάνε οι 65dos.
12/05/2010 στο koko οι 65dos όχι μόνο δεν παράτησαν τις post rock κιθάρες τους αλλά καθησύχασαν τους παλιούς τους οπαδούς κλείνοντας τη συναυλία με το radio protector. Βέβαια μέχρι να φτάσουν εκεί πέρασαν 70 λεπτά όπου τα κλασικά ποστ ροκ τραγούδια κατέληγαν σταδιακά σε καθαρό τέκνο.. ..και τούμπαλιν να σου κιθάρες πεταλάκια και παραμορφώσεις. Απίστευτη ενέργεια πάνω στη σκηνή με πρωτοστάτη τον ντράμερ ο οποίος κάποια στιγμή χτυπούσε με τόση μανία τα τύμπανα του, που έμοιαζε να τον χωρίζει μια κλωστή από την τρέλα. Παρόμοια εμπειρία και για το κοινό στο νεοκλασικό retreat! retreat! και το νεο-μεταλ-ντισκο dance dance dance (άραγε είναι τυχαία η επανάληψη στους τίτλους;). Στη δημιουργία του ευχάριστου κλίματος βοήθησε ο άρτιος ήχος του koko που επέτρεψε στους 65dos να παίξουν πολύ δυνατά. Το μόνο κακό της βραδιάς ήταν ότι δεν έπαιξαν ένα από τα τραγούδια της χρονιάς, το come to me.
Και μπορεί για το μουσικό μέρος να υπάρξουν συζητήσεις και αναλύσεις, για το εξώφυλλο όμως δεν χωρά καμιά αμφιβολία στο ότι είναι μπαϊ φαρ το καλύτερο των τελευταίων χρόνων..
live pic via kmeron
Και επειδή στα ακραία μουσικά φαινόμενα οι λέξεις εγκυρότητα και αμεσότητα είναι ιερές, ο φαντασμένιος ταξίδεψε στα Λονδίνα για να δει με τα ματάκια του που το πάνε οι 65dos.
12/05/2010 στο koko οι 65dos όχι μόνο δεν παράτησαν τις post rock κιθάρες τους αλλά καθησύχασαν τους παλιούς τους οπαδούς κλείνοντας τη συναυλία με το radio protector. Βέβαια μέχρι να φτάσουν εκεί πέρασαν 70 λεπτά όπου τα κλασικά ποστ ροκ τραγούδια κατέληγαν σταδιακά σε καθαρό τέκνο.. ..και τούμπαλιν να σου κιθάρες πεταλάκια και παραμορφώσεις. Απίστευτη ενέργεια πάνω στη σκηνή με πρωτοστάτη τον ντράμερ ο οποίος κάποια στιγμή χτυπούσε με τόση μανία τα τύμπανα του, που έμοιαζε να τον χωρίζει μια κλωστή από την τρέλα. Παρόμοια εμπειρία και για το κοινό στο νεοκλασικό retreat! retreat! και το νεο-μεταλ-ντισκο dance dance dance (άραγε είναι τυχαία η επανάληψη στους τίτλους;). Στη δημιουργία του ευχάριστου κλίματος βοήθησε ο άρτιος ήχος του koko που επέτρεψε στους 65dos να παίξουν πολύ δυνατά. Το μόνο κακό της βραδιάς ήταν ότι δεν έπαιξαν ένα από τα τραγούδια της χρονιάς, το come to me.
Και μπορεί για το μουσικό μέρος να υπάρξουν συζητήσεις και αναλύσεις, για το εξώφυλλο όμως δεν χωρά καμιά αμφιβολία στο ότι είναι μπαϊ φαρ το καλύτερο των τελευταίων χρόνων..
live pic via kmeron
5 σχόλια:
menio exei internet sto stratopaido?
BTR : Δεν έχω μπει ακόμα στη διαδικασία να σκεφτώ τι έχουν στο μυαλό τους οι 65dos. Απογοητεύτηκα λιγάκι , μόνο και μόνο επειδή ό,τι έβγαλαν έχει ξαναπαιχτεί. Περίμενα κάτι πιο "ιδιαίτερο". Αλλά , μια φορά fan , πάντα fan. Είναι μια live μπάντα. Νιώθω ότι έβγαλαν ένα δίσκο μόνο και μόνο για να ετοιμάσουν νέα καταιγιστικά live.
σίγουρα στο live είναι 1235 φορές καλύτεροι αλλά και ο δίσκος τους είναι 875 φορές καλύτερος από τον τελευταίο των fuck buttons
Gia auto eisai vazelos fantasmenie ... giati vazeis stin idia omada ton sise (caribou) , ton gilberto ( fuck buttons ) me tous 65 days of vintra !
1...1,2...ego milao?
Δημοσίευση σχολίου