it's london baby, it's london.. | pavement 13/05

Το 1999 ο Stephen Malkmus διέλυσε τους Pavement, πέταξε τις βερμούδες του, έβαλε σακάκι, χτένισε το μαλλί και κυκλοφόρησε προσωπικό δίσκο με το όνομα του και εξώφυλλο το πορτρέτο του!!! Το παιδί θαύμα του lo-fi, αυτός που έκανε όλους τους losers των 90s να πιστέψουν ότι είναι κουλ, αυτός που έβγαλε δίσκους που όσοι τους άκουσαν είπαν "είναι γαμάτο, αλλά μπορώ να το κάνω και εγώ!", αυτός που έκανε τον Damon Albarn άνθρωπο.. ξαφνικά πίστεψε πως είναι τόσο σπουδαίος που μπορεί να ξεπεράσει σε δόξα τον Neil Young και τον Bob Dylan μαζί! Αυτό φυσικά δε συνέβη, ενώ αντίθετα ο μύθος των Pavement γιγαντώθηκε τόσο, ώστε το φετινό reunion τους να αποτελεί το απόλυτο "πρέπει να είμαι εκεί" για όλα τα indie παιδιά.

Το ερώτημα που τέθηκε στο μυαλό του φαντασμένιου ήταν το εξής "Θα είναι ένα διεκπεραιωτικό live ή ο Malkmous όντως γουστάρει να θυμιθεί τα παλιά;". Με αυτή την απορία ο φαντασμένιος γέμισε τη τσάντα με ξεχασμένα πουλόβερ, έκανε τα τελευταία του ευρά λίρες, πέταξε πάνω από τις στάχτες και βρέθηκε ενωπίω Pavement στο brixton academy.

Τόσο από εμφάνιση (ο Malkmus φόραγε ένα κολεγιακό t-shirt) όσο και από εκτέλεση (o Kannberg δεν θυμήθηκε ποτέ τους στίχους του date with ikea, ενώ ο Malkmus τους μπέρδεψε στο range life και έκανε κάμποσα λάθη παίζοντας τις Fender του) όλα θύμιζαν lo-fi. Και ήταν όμορφα. Γιατί ακόμα και όταν δεν κάνουν το live της ζωής τους έχουν τόσο πολλά και καλά τραγούδια που είναι αδύνατο να μην περάσεις καλά, να μην ανατριχιάσεις λίγο ρε αδερφέ! Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Τα τραγούδια των Pavement είναι μεγαλύτερα από αυτούς! Αχ.. you think it's easy, but you're wrong / i am not one-half of the problem / zurich is stained and it's not my fault / just hold me back or let me run/ πα ρα πα πα/ πα ρα πα πα...

----------------ο----------------

Καλή διασκέδαση λοιπόν στα μιλιούνια των Ελλήνων που την επομένη εβδομάδα θα εξορμήσουν προς Βαρκελώνη ελέω primavera..

pic via flickr