o Βόμβος | Ak'chamel, The Giver Of Illenes στην Ελλάδα

 O Βόμβος. Κανονικά έτσι λεγόταν η εκπομπή στον poplie, αλλά όλοι τον λενε Βόμβο. Αγνός μουσικόφιλος. Δεν τον νοιάζουν τάσεις, μόδες, δεν τον νοιάζει τίποτα. Πιάνεται από κάτι που του αρέσει και το διερευνά διεξοδικά. Συλλέκτης ατρόμητος, εφόσον βρει ένα συγκρότημα που του αρέσει είναι απλά θέμα χρόνου να αποκτήσει ό,τι έχουν κυκλοφορήσει ποτέ σε φυσικό προϊόν. Ο μύθος λέει πως υπάρχουν περιπτώσεις συγκροτημάτων που έχει περισσότερες κυκλοφορίες από τους ίδιους τους δημιουργούς. Είναι ακριβής, δεν θα πει ποτέ κάτι που δεν ξέρει και δεν θα αφήσει ποτέ να περάσει αναπάντητο ή αδιευκρίνιστο κάτι που του ακούγεται λάθος. Είναι σίγουρο πως και για αυτό το ποστ έχει ήδη κάποια σχόλια, τον τόνο που λείπει στο λενε στην αρχή του ποστ και ποιος ξέρει τι άλλο. 

Είναι ο μεγαλύτερος οπαδός των Godspeed You! Black Emperor που έχει γνωρίσει ο Φαντασμένιος. Τους έχει δει 15 φορές, ήταν σε όλες τις περιοδείες που έχουν κάνει, Ο μύθος λέει πως είναι ο τύπος που τους είχε κλέψει το MiniDisc στην πρώτη τους εμφάνιση στο Ρόδον το 2002. Έχει πάρα πολλά αγαπημένα συγκροτήματα. Ξεκινάει από κάτι που το αρέσει και ψάχνει τα πάντα, ονόματα, συνεργασίες, γενεαλογικό δέντρο, ζώδια, ομάδα αίματος, δισκογραφικές, ανακαλύπτει συνδέσεις που ενδεχομένως ούτε οι ίδιοι καλλιτέχνες δεν ξέρουν. Για κάποιο χρονικό διάστημα ισχυριζόταν πως το αγαπημένο του συγκρότημα είναι οι Master Musicians Of Bukkake. Tου αρέσουν οι μονότονοι ήχοι, τα μελωδικά ξεσπάσματα και τα ανατολίτικα ντιριντάχτα. Θα ήθελε να είναι ο τρίτος αδερφός Bishop. Κάποια περίοδο έφαγε τεράστιο κόλλημα με τους Coil, ωστόσο δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα , είναι τέτοια η ακεραιτότητα του (για την ιστορία, μίλησε με τους GYBE και τους επέστρεψε το MiniDisc) που κανείς από τους οικείους του δεν φοβήθηκε ότι μπορεί να μπλέξει σε τίποτα περίεργα με κεριά και υπόγεια κλπ. 

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα εμφανίζεται προτείνοντας διάφορους δίσκους, που ενδεχομένως θα ζόριζαν συντάκτη του Quietus με πολυετή προϋπηρεσία στο Wire. Πόσο μάλλον τον Φαντασμένιο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Βόμβος δικαιώνεται όμως, και ο Φαντασμένιος ουρλιάζει από ενθουσιασμό και ξεχνά να δώσει τα εύσημα. Ο μύθος λέει πως είναι ο πρώτος Έλληνας που απέκτησε το agaetis byrjun των Sigur Ros. Πόσο καιρό λέει άραγε για τους Ak'chamel; Ak'chamel στην Αθήνα, Ak'chamel στα Τρίκαλα, Ak'chamel και στη Θεσσαλονίκη. Και από πίσω ο Βόμβος να καταπίνει τα χιλιόμετρα. Οι 3 συναυλίες σε 4 μέρες ξεπέρασαν και τον Φαντασμένιο που είδε 4 φορές φέτος τους Χειμερινούς Κολυμβητές. Η εμφάνιση των οποίων στο Λυκαβηττό ήταν η καλύτερη, είχαν φουλ σύνθεση με Κώστα Σιδέρη, και κύριο Αργύρη να εντάσσει στο ρεπερτόριο της πρόζας τον θάνατο πάνω στη σκηνή. Παίρνει σίγουρα το βραβείο αυτοσαρκασμού και ειρωνείας 2024. Ο Βόμβος δεν είδε κανένα λαηβ των χειμερινών, αλλά αν έβλεπε τότε θα ξεχώριζε αυτό της Χαλκίδας. 

Ο Βόμβος δεν είναι για τα εύκολα, ψάχνει να βρει την ομορφιά εκεί που κανείς δεν πιστεύει πως υπάρχει, όπου σταματάνε όλοι αυτός συνεχίζει, του αρέσουν οι σπανιες κυκλοφορίες, τα CD-R, τα μπουτλεγκ και τα EP. Πάντα ο αγαπημένος του δίσκος είναι ένα EP, στανταρ θα επανέλθει εδώ για να διορθώσει, αλλά όχι κύριε Βόμβε, η αλήθεια είναι μία, πάντα ο καλύτερος δίσκος είναι ένα EP. Και φυσικά η καλύτερη συναυλία των Ak'chamel ήταν στα Τρίκαλα. Θα συμφωνήσει και ο Φάντα που είδε όλα και όλα 9 λεπτά από το λαηβ της Αθήνας. Νέο ρεκόρ στο δείκτη τιμή ανά τραγούδι μετά από αυτό των Grails. Τι έχει γίνει και φτάσαμε το Ρομάντσο να ξεκινάει τα λαηβ στην ώρα τους; Και ποιοι είναι όλοι αυτοί; Κανονικά θα ήταν 12 άτομα. O Bόμβος είναι σκληρός κριτής. Η πρώτη πανελληνία περιοδεία των νεαρών τεξανών Ak'chamel θα μείνει στην ιστορία, θα γίνει μύθος. Το ποστ δεν είναι η βιογραφία του Βόμβου, σκοπός ήταν η ανασκόπηση αυτής της περιοδείας.

Ο Βόμβος δεν έχει δώσει την άδεια του για κάτι τέτοιο.

Δεν έγραψα βιρτουόζος (μπράβο μου) | Colin Stetson στο Gazarte 19/10

 

 Άντε να γράψεις για αυτό το πράγμα. Δείτε τη φωτογραφία. Κάντε ζουμ και δείτε τα μικρόφωνα που έχει πάνω το σαξόφωνο του Stetson. Έχει περάσει μια εβδομάδα και ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει ο Φαντασμένιος πως η ωριαία του εμφάνιση δεν είχε προηχογραφημένα μέρη. Γενικά για αυτό το λαηβ θα γραφτούν φοβερές υπερβολές και φράσεις με περίεργες λέξεις που θα προσδιορίζουν ατμόσφαιρες, δυστοπίες και λοιπά και λοιπά, που θα ακούγονται λόγια αλλά στην πραγματικότητα δεν θα βγάζουν κανένα νόημα. 

Ο ήχος ήταν απίστευτος, σαν να ακούς το CD, και οι προβολές από πίσω και αυτές λαηβ, είναι όλα τέλεια, δεν πρέπει να έχει συγκεντρωθεί τόσο πολύ ταλέντο σε τόσο μικρό χώρο ξανά. Η τεχνική προκαλεί δέος αλλά δεν ήταν να παίξουν και 2η μέρα οι Godspeed You! Black Emperor; Τέτοια ώρα θα παίζανε το Cliffs Gaze. Ο άλλος εκεί πάνω παλεύει με κάθε του κύτταρο για να πετύχει τον ήχο που δεν θα πιστέψει ποτέ κανείς και εσύ ρε Φαντασμένιο σκέφτεσαι τους GYBΕ επειδή πριν από 24 ώρες τα μάτια ήταν δακρυσμένα και η τρίχα κάγκελο, κοίτα ρε εδώ τι γίνεται, είναι μέσα όλοι οι εστετ της σύγχρονης μουσικής. Και να, αυτό που παίζει τώρα θα ήταν τέλειο για πριν από τους GYBE. 

Ξεκόλλα ρε Μένιο κούρασες, συγκεντρώσου. Συγκεντρώσου όπως οι κύριοι που έβλεπαν το σαπορτ, τον κυρ Jay Glass Dubs και τους ενοχλούσες επειδή μίλαγες. Φαντασμένιο εδώ είναι γκαζάρτε, τα πράγματα είναι σοβαρά, υπάρχει επίπεδο, υπάρχουν άνθρωποι που το επιπέδο τους και ο βαθμός συγκέντρωσης τους είναι τόσο ψηλά που προτιμούν το σαπορτ από αυτά που έλεγες (και πραγματικά μπράβο τους). Όλοι ξέρετε τι έλεγε ο Φάντα. Είναι πραγματικά φοβεροί οι κύριοι, μπράβο τους και πάλι. Και ο Stetson υπέροχος, ειδικά στα δύο τελευταία τραγούδια εξύψωσε το απόκοσμο (sic = εδώ έχουμε τη συνεισφορά του Φαντασμένιου στις φράσεις που δεν βγάζουν νόημα και θα γραφτούν για αυτό το λαηβ).  Αλλά αυτό εδώ μοιάζει νομοτελειακό, είναι τέτοιο το επίπεδο, φαίνεται από τα υπέροχα μαύρα κομψά ρούχα, από το πως κρατάνε το πιγούνι τους, οι προσεγμένες εκφράσεις θαυμασμού που παίρνουν τα πρόσωπα τους, είναι πολύ εκλέκτικ η φάση και πολύ τέλεια και τόσο αβαντ που δεν ακούστηκε ούτε μια λευτεριά στην Παλαιστίνη. 

Σε έναν ιδανικό κόσμο θα έπρεπε να σκάσει ο Πετρολούκας Χαλκιάς, να του κολλήσει ένα 50ικο στο σαξόφωνο και να του πει, παλικαράκι μου είσαι ωραίος, παίξε τώρα και το "ένα βράδυ βγήκε ο χάρος" να γίνουμε. 

καλό σας! Σαββατοκύριακο | Godspeed You! Black Emperor στο Floyd 18/10

Η διαδικασία

Είναι σχεδόν πάντα η ίδια. Ξεκινάνε μια περιοδεία και από την πρώτη κιόλας συναυλία βγαίνουν ωραιότατα μπουτλεγκ με το νέο υλικό. Το οποίο πάντα έχει μέσα μια σύνθεση με την οποία ο Φαντασμένιος κολλάει για πάντα, την ακούει για μέρες, συνεχόμενα, δυνατά, πολύ δυνατά, το ξέρουν οι γείτονες, το ξέρουν τα πουλιά, το ξέρει ο Άγιος Ελευθέριος και τα μισά Πατήσια. Είναι σαν βενζίνη στη μηχανή της ελπίδας για ζωή όταν ο Φάντα καταλήγει σε εκείνα τα πιο καθοριστικά δευτερόλεπτα, τα δευτερόλεπτα που πραγματικά έχουν σημασία.

Τα δευτερόλεπτα

αυτά είναι πολύ πιο σημαντικά από κάποια αλλά δευτερόλεπτα, παραδείγματος χάριν σήμερα στις 9:13 του πήρε περίπου 17 δευτερόλεπτα του Φαντασμένοιου να ανοίξει το ψυγείο, να πάρει το μπουκάλι με το γάλα, και να γεμίσει ένα ποτήρι. Ναι είναι γρήγορος. Στα μέσα των 70s κάπου τόσο πρέπει διήρκεσε και η έκπληξη του Άλλεν Γκινσπεργκ όταν διάβασε την παρατήρηση του Γκρέγκορυ Κόρσο ότι το διάρκειας 24.000 ετών Μεγάλο Έτος (ή Βαβυλωνιακό Έτος) ισούται με το χρόνο υποδιπλασιασμού του πλουτωνίου. Το αποτέλεσμα ήταν το ομηρικής μορφής ποίημα Πλουτώνια Ωδή (εκδόσεις Aπόπειρα, 2002, μετάφραση Τάσος Σαμαρτζής). Στο ίδιο βιβλιαράκι υπάρχει και μια επιλογή ποιημάτων από τα οποία ο Φάντα ξεχωρίζει ένα απόσπασμα από το  Ρουρ-Γκέμπιτ που έγραψε τον Δεκέμβρη του 1979 στη Γερμανία. Το διαβάζετε σε 17 δευτερόλεπτα:

Πάρα πολλή βιομηχανία

Πάρα πολλά φαγιά

Πάρα πολλή μπίρα

Πάρα πολλά τσιγάρα

 

Πάρα πολλή φιλοσοφία

Πάρα πολλές ιδέες

Λιγοστά δωμάτια-

Λιγοστές ιδέες

 

Πάρα πολλή αστυνομία 

Πάρα πολλά κομπιούτερ

Πάρα πολλά στερεοφωνικά

Πάρα πολλή χοιρινό

 

Πάρα πολλής καφές

Πάρα πολλή κάπνισμα

Κάτω από γκρίζες σκεπές

Πάρα πολλή υπακοή

 

Είτε είναι 1979, είτε είναι 2024 τέτοια 17 δευτερόλεπτα είναι πάντα απολαυστικά.

Απόλαυση

είναι το γάλα μάρκας Στάμου ή Εβολ κατά προτίμηση, την ώρα που πέφτει ο ήλιος και παίζει δυνατά το untitled #1, το πρώτο κρεσέντο ναι ναι, αλλά όλη η δουλειά είναι στο δεύτερο ξέσπασμα, στο λεπτό 10, που σκάει το αλά μορικόνε ριφ που το έχουν κάνει τόσες φορές που είναι άδικα να το λέμε μορικόνε, το έχουν κάνει τόσες φορές που τελικά είναι διαδικασία, να υπάρχει μια στιγμή ας πούμε 17 δευτερολέπτων στο δεύτερο κρεσέντο που είναι σαν το κλικ που κάνει το όπλο πριν το τράβηγμα τις σκανδάλης, τότε που ξέρεις εσύ οι γείτονες, ο Άγιος Ελευθέριος και οι όμοροι δήμοι πως θα φύγει η σφαίρα, αδρεναλίνη, ευτυχία, συγκίνηση, βάλτο αγόρι μου, όλα μαζί, όλα μαζί. Σύμφωνα με τη διαδικασία, περνάει ο καιρός και κάποια στιγμή έρχονται τα νέα, ανακοίνωση, έρχονται στην Ελλάδα. Επιβεβαίωση της συναλλαγής και περνάμε στο επόμενο στάδιο, αυτό της προσμονής.

Η προσμονή

για το επόμενο λαηβ των Godspeed You! Black Emperor είναι κάθε φορά και μεγαλύτερη. Μοιάζει παράδοξο αλλά είναι πραγματικότητα, για μήνες όλα ρυθμίζονται σύμφωνα με αυτή τη μέρα. Την τελευταία εβδομάδα ο Φαντασμένιος νιώθει αμαρτωλός όταν βάζει να ακούσει οτιδήποτε άλλο, κάθε μέρα που περνάει πρέπει να κανονιστεί και η παραμικρή λεπτομέρεια, πόσες ώρες θα κοιμηθεί την προηγουμένη, τι ώρα θα πιει τον τελευταίο καφέ, το φλασκί, θα είναι sold-out; Υπάρχει και το τραύμα με το αδιαχώρητο Gagarin το 2010. Γενικά έχει χρόνια που δεν βλέπει τα σαπορτ ο Φαντασμένιος αλλά εδώ είναι ο Matt Ball (Big Brave) που μαζί με τον Menuck κυκλοφόρησαν πριν ένα μήνα ως WE ARE WINTER’S BLUE AND RADIANT CHILDREN τον πολύ καλό πρώτο τους δίσκο. Ο Κανόνας λέει πως τα φανατικά κιθαριστικά συγκροτήματα τελειώνουν το σετ παίζοντας με πεταλάκια, κιθάρες, βύσματα, η χαρά της παραμόρφωσης και των επαγωγικών φαινομένων. Στην εμφάνιση του Matt Ball αυτό ήταν το κύριο μέρος. Βόμβοι. Βγάζοντας την γλώσσα στους θεσμούς φάνηκε να παίζει κανονικά - κανονικά για όσους θεωρούν πως ο Kevin Shields, οι Sonic Youth και οι Velvet Undergound είναι η αγία τριάς της ηλεκτρικής κιθάρας - στο τελευταίο "τραγούδι". Εδώ τα εισαγωγικά είναι τόσο μεγάλα που φαίνονται από το φεγγάρι. Σε κάποια φάση πίσω του στάθηκε ακόμα ένας τύπος με ένα μπάσο, μπορεί να έπαιζε μαζί του, μπορεί να κούρδιζε, μπορεί και τα δύο να είναι αλήθεια, δεν έχει και πολύ σημασία.

Δεν έχει σημασία

που ο τίτλος του νέου δίσκου των Godspeed (NO​ ​TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28​,​340 DEAD) είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν αυτοί που το 1998 πίστευαν πως οι Mogwai είναι ότι πιο κουλ υπάρχει αλλά το 2003 το ποστ ροκ είναι βαρετό και δεν έχει λόγο ύπαρξης. Βάση διαδικασίας θα έρθουν και αυτοί για να πουν μετά τη μαλακία τους.  Οι Godspeed You! Black Emperor κάνουν το ίδιο πράγμα σχεδόν 30 χρόνια τώρα. Τα artwork, οι προβολές, η μουσική, είναι όλα της ίδιας αισθητικής. Οι Godspeed You! Black Emperor είναι όσο δήθεν είμαστε όλοι μας, είτε είναι 1979, είτε 2003 είτε 2024. Αναμενόμενη η φωνή του κόσμου για  free palestine που τελικά έγινε λευτεριά στην Παλαιστίνη, αλλά η ανατριχίλα είναι όταν αχνοφαίνεται για πρώτη φορά το Hope.

HOPE

η ίδια πάντα συγκίνηση, οι 8 μουσικοί σε ένα ημικύκλιο και από πάνω τους οι διπλές προβολές των 16mm, αυτό το λαηβ θα είναι το καλύτερο από όλα, το untitled #1 λέγεται πλέον BABYS IN A THUNDERCLOUD. Παίζουν δυνατά, πολύ δυνατά, ακόμα και με μικρά λάθη το τραγούδι αυτό είναι επικό, είναι σίγουρα μέσα στις πέντε καλύτερες συνθέσεις των GYBE. Οι κιθάρες στο RΑINDROPS CAST IN LEAD είναι ω να σου! γαμήσω. Σύμφωνα με τη διαδικασία μετά από τις φορτισμένες στιγμές ακολουθεί ένα αίσθημα κενού, δεν είναι ακριβώς βαρεμάρα, και μάλλον προέρχεται από την ανάγκη για την επόμενη επική στιγμή. Αυτό το διάστημα είναι καθοριστικό για την ποιότητα των λαηβ των GYBE, όσο μικρότερο τόσο καλύτερη η συναυλία. Και για πρώτη φορά παίζουν στην Ελλάδα Piss Crowns. Σε κάποια στιγμή μοιάζουν να το έχουν χάσει, αλλά με μαγικό τρόπο σουλουπώνονται και ξεκινάει αυτός ο καταιγισμός ήχων, ΟΙ ΚΙΘΑΡΕΣ, η μελωδία της ευτυχίας στη μέση του τραγουδιού, ελάτε να χορέψουμε βαλς, η χαρμολύπη στη μέση του τραγουδιού και μετά σκάνε τα μαύρα σύννεφα, θυμός, ένταση, δάκρυα, όλοι μαζί συντονισμένοι παίζουν την πιο όμορφη μουσική του κόσμου, παίζουν το East Hastings, η διαδικασία, τα δευτερόλεπτα, η απόλαυση, η προσμονή, δεν έχει σημασία, HOPE, καλό σαββατοκύριακο.

Λευτεριά στους Τουαρέγκ | Bombino & Tinariwen στον Λυκαβηττό 19/9

Η σειρά 23 τομέας Ζ έχει 17 ευρώ, η σειρά 14 τομέας Ε έχει 21, το τμήμα Κ έχει 24, μα είναι δυνατόν να δουλέψει αυτό σε μια ροκ συναυλία;  Ο Φαντασμένιος θυμάται την αναρχία στο Ηρώδειο. Βέβαια δεν έχει δει ποτέ  λαηβ Tinariwen και δεν είναι πως στο άκουσμα των τραγουδιών τους ξυπνάει ο αηνταααα μέσα του. Από την άλλη αν έχεις ακούσει πάνω από 2 τραγούδια του Bombino (εδώ αυθεντικά και τεκμηριωμένα για τον περσινό του δίσκο) τότε έχουμε ξεκάθαρα μια στιγμή παραφροσύνης αν νομίζεις πως ο κόσμος θα δει το λαηβ όπως έβλεπαν οι friends τους Hootie & the Blowfish. Και αν υπήρχε μια μικρή πιθανότητα να εκπληρωθεί το Plissken όραμα, αυτή πάει περίπατο όταν οι πόρτες ανοίξαν με σχεδόν μια ώρα καθυστέρηση και ο μέγας Bombino βγήκε στη σκηνή ενώ ο κόσμος ακόμα έμπαινε.

Πας κυρά Plissken και βάζεις τον μέγα Bombino να ανοίξει τους Πυξ λαξ των Τουαρέγκ; Θα σου τη φέρουμε εμείς και θα κάτσουμε στη σειρά 13 ρε να βλέπουμε χωρίς ζουμ την πανέμορφη μαύρη σκηνή που τόνιζε τα φανταστικά ρούχα των Bombiνων. Τέλος, ο Φαντασμένιος θέλει να ντύνεται τουαρεγκ, το πράσινο για τη δουλειά και το μπλε για ποτό. Μόνο αυτό. Πανέμορφοι, οι κιθάρες να μιλάνε με το ολόγιομο φεγγάρι, ο λευκός ντράμερ να πασχίζει στα ντραμς, είναι τέλειο αυτό που συμβαίνει, η πλατεία έχει γεμίσει και προύχοντες και ανθυποπροσωπικότητες στις δύο πρώτες σειρές δεν βλέπουν τίποτα. Την ίδια στιγμή δίπλα στον Φάντα έχουν κάτσει οι πιο όμορφες γυναίκες σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων. Plissken όλα εδώ πληρώνονται.  

Οι Bombiνοι πάνε τρένο και τα αηντααα βροχή αλλά κάποιοι είναι αποφασισμένοι να βρουν τις θέσεις τους και κάπως έτσι οι πεντάμορφες έπρεπε να αποχαιρετήσουν τις σουπερ θέσεις, ζήτησαν συγγνώμη και έφυγαν  αλλά μα της σαχάρας τους θεούς, αυτός που τις έδιωξε φοράει μπλουζάκι REM chronic town, τι θα γίνει με τη σειρά 13 ποιος θα έρθει να κάτσει μετά; H Μπρέντα με ένα μπουκάλι βότκα στο χέρι; 

45 λεπτά Bombino όλη μας η ζωή, η πλατεία αδειάζει, ο αηνταα πάει στη σειρά 32 και βγαίνουν οι Tinariwen, δεν συμβαίνει κάτι το φοβερό πέρα από το ότι έχουν αλλάξει όλοι θέση γύρω από τον Φαντασμένιο αλλά δεν έχει τίποτα σημασία γιατί νάτοι πάνω στη σκηνή οι Bombinοι μαζί με τους Tinariwενους και να η εισβολή στη σκηνή και οι σεκιούριτι του Plissken να τηρούν τη τάξη (sic). Κάποιοι λένε πως το Plissken φημίζεται για το εκλεπτυσμένο γούστο στην επιλογή συγκροτημάτων, ο Φαντασμένιος θα πει πως διαχρονικά έχει τους χειρότερους γορίλες (εδώ η εμπειρία του 2012 που είχαν χρυσαυγίτες). 

Κάποιοι το απολαμβάνουν κάποιοι ψάχνουν τις θέσεις τους, κάποιοι τσακώνονται με τους ουγκ, κάποιοι βγάζουν σέλφι, κάποιοι παρακολουθούν αυτούς που τσακώνονται και αυτούς που ψάχνουν τις θέσεις τους, αλλά όλοι μαζί φωνάζουν για την λευτεριά στην Παλαιστίνη. Το οποίο είναι ένα τσικ περίεργο διότι οι Τουαρέγκ έχουν το δικό τους πόνο, είναι σε ένα συνεχή πόλεμο για τον οποίο κανείς δεν δίνει την παραμικρή σημασία. 

Τι έχουμε εδώ; Καπνογόνο;;; Και αυστηρά αριθμημένες θέσεις και εκλέκτικ Plissken και καπνογόνο WHAT IS THIS? A CROSSOVER EPISODE? Λογικά η μπάντα είναι ήδη στα ρανταρ των φασαίων οπότε ετοιμαστείτε του χρόνου για Tinariwen στο Πόζαρ.

Το ανκορ των Tinariwen όλη μας η ζωή. Ένα επικό αργόσυρτο Ittus και ξέσπασμα, κιθαριστική θύελλα, με τους Bombiνους στη σκηνή, για το Sastanaqqam. Τέλειο. Τα φώτα ανάβουν κάποιοι φεύγουν χαρούμενοι και σίγουροι πως άξιζε να βρέξουν τον κώλο τους, κάποιοι ψάχνουν τις θέσεις τους, κάποιοι βγάζουν σέλφι και κάποιοι συνειδητοποιούν πως παίζει ένα φανταστικό αμπιεντοεξπεριμενταλ τουαρεγκ που ούτε ο διάολος σαζαμ δεν βρίσκει. Και αρκεί ίσως μόνο αυτό για να βρεθούμε στο ποζαρ και στον Χελμό του χρόνου.  

Ο Φαντασμένιος θυμάται

δεν μιλάει ο Φάντα με τα βουνά;;; | Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο θέατρο βράχων 15/6  

Τέλος το διονυσιακό βουρ για το απολλώνιο λέει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο οποίος τω καιρώ εκείνω ως απολλώνιος ξεκίνησε, το πως φτάσαμε στο Θανάση σκέτο, τσίπουρο στην αύρα, σημαίες και καπνογόνα είναι δύσκολο να ερμηνευτεί. Όπως το ότι φτάσαμε το 2024 να πηγαίνουν με τόσο χαρά στα πανηγύρια οι νέοι. Πάντως ο Παπακωνσταντίνου ίδιος φαίνεται, με το πόλο μπλουζάκι του σαν υπάλληλος στα ΕΛΤΑ, σχεδόν αμήχανος στη σκηνή, πάντα ανήσυχος μη χτυπήσει κανείς στο ξέσπασμα του Πεχλιβάνη. 'Ίσως η αλήθεια βρίσκεται σε εκείνη τη σκηνή στους απόντες του Γραμματικού που διαμαρτύρεται ο χαρακτήρας που μόλις γύρισε από το εξωτερικό, "τα σουβλάκια δεν είναι όπως παλιά", και του λέει ο φίλος του που δεν έφυγε ποτέ από το μέρος που μεγάλωσαν, "τα σουβλάκια είναι ίδια, εμείς αλλάξαμε τρόπο που τα τρώμε". 

 

Θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε με τη βροχή | Years of Youth x Pan Pan στο Λυκαβηττό 14/07/2024 

Δύο πολύ όμορφες στιγμές του καλοκαιριού.

To διπλό ηλιοβασίλεμα την 4η Ιουλίου πάνω από τον Λυκαβηττό, καμιά ώρα μετά την ακύρωση της συναυλίας των years of Youth και Pan Pan. 10 μέρες μετά στο ίδιο μέρος 4 χιλιάδες κόσμου να τραγουδάει ακαπέλα "στη μισή μου ζωή μου πεθαίνω και στην άλλη μισή μισή μου ζωή μέσα από τα μάτια μου ο ήλιος χαράζει γιατί πάντα κάτι με νοιάζει". Πρόκειται για ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι των echo tides που θα είναι έγκλημα αν δεν βγει με τον τίτλο βροχή. Τώρα τι να γράψει άλλο ο Φαντασμένιος για αυτό το λάηβ; Είναι φοβερό πως όσο και να μεγαλώνει το κοινό διατηρεί τα βασικά του χαρακτηριστικά, σε σημείο που Φαντασμένιος πάντα φεύγει από τα λάηβ μουρμουρώντας μωρέ λες να ξεκινήσει καμιά επανάσταση με έναυσμα το Concrete Pillow;

Ένα, δύο, τρία, πολλά λαηβ Χειμερινών Κολυμβητών | Παπάγου 25/7, Χαλκίδα 26/7, Μυρσίνη 9/8.

Η ιστορία έχει ως εξής. Ήταν ένα κλασσικό λαηβ Χειμερινών Κολυμβητών,

έχει μόλις τελειώσει το στέλθ και ο κύριος Αργύρης συνεχίζει με τη γνωστή πρόζα ειρωνευόμενος τον αμερικάνικο παράγοντα όταν ένας κύριος σηκώνεται από την τελευταία σειρά και με στεντόρεια φωνή μας λέει πως "ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν γίνεται για τα λεφτά, γίνεται για την ελευθερία! Σκατά στους Ρώσους!". Ο κύριος Αργύρης πάει να απαντήσει κάτι, βλέπει το μάταιο να τον κοιτά στα μάτια, σκοπός αποχαιρετισμού, πάμε να φύγουμε. Ο Φαντασμένιος την επομένη πρέπει να είναι στην Χαλκίδα, ο κύριος Αργύρης σίγουρα θα σχολιάσει το γεγονός.  

Στην Χαλκίδα,

η συναυλία είναι να γίνει σε ένα μπιτς μπαρ, το οποίο στην πραγματικότητα είναι μια ταβέρνα που θα μπορούσε να ήταν σε εκείνη την ταινία με τη λίμνη βόλβη. Καλή σας όρεξη λοιπόν, να τα πούμε; Τι θέλετε; Κόρη του Βουνού; Σοβαρα; Κόρη του βουνού λοιπόν πάμε, ό,τι πει ο κύριος Φαντασμένιος μας. Και οι βουτιές με το κεφάλι; Απόλαυση. Και επειδή είμαστε μεταξύ μας πάρτε και μια lo-fi Αρζεντινα. Σε δυο εβδομάδες λέει θα είμαστε στην Κρήτη, αμ εμείς που νομίζεις ότι θα είμαστε;

Στη βρύση της Μυρσίνης,

Ακούσαμε πως ένας ξεναγός στη Θάσο πάει τον κόσμο κάτω από το σπίτι του κύριου Αργύρη για να δουν που ζει ο διάσημος τραγουδιστής. Έχει παραγίνει το θέμα με τον τουρισμό και δεν έχουμε και νερό, έχει χρόνια η βρύση να βγάλει νερό, τι θα τους βάζουμε να πίνουνε όλοι αυτοί. Και ο κόσμος; Αν ήταν 1965 θα καθόντουσαν όλοι σιωπηλοί και θα κοιτούσαν νευρικά γύρω γύρω, αν ήταν 1977 δεν θα μπορούσε να γίνει συναυλία, θα μιλούσαν όλοι τόσο δυνατά θα ήταν ανυπόφορο, αν ήταν 1965 θα κουνούσαν με ρυθμό το πόδι και ίσως θα έσφυζαν τη γροθιά κάτω από την καρέκλα, αν ήταν 1983 οι μισοί από αυτούς θα είχαν πηδήξει τους άλλους μισούς, όλοι θα είχαν κάνει γάμο και θα είχαν τα στέφανα στο έπιπλο στην κρεβατοκάμαρα, αν ήταν 1977 θα συζητήσουν πολύ σοβαρά για την πορεία της ανθρωπότητας, στο βαθμό που, στο μέτρο που, σε τελευταία ανάλυση, ποια είναι η βασική αντίθεση, τι πρέπει να κάνουμε. Το πρωί θα είχαν μια δουλειά.

και διασκεδάζουμε και μαθαίνουμε | Massive Attack Beak> Mount Kimbie στο Release 17/7

O Φαντασμένιος είναι μαλάκας

Είναι κομπλεξικός, ημιμαθής, στρυφνός, κομπλεξικός, κομπλεξικός, άπειρα κομπλεξικός και κομπλεξικός. Έχει την αποψάρα του για όλα, πολλές φορές πιστεύει πως είναι ο κάτοχος της μίας και μοναδικής αλήθειας, σνομπάρει τους άλλους, κάνει εκεί χάμου συνδυαστικές σκέψεις επί συνδυαστικών σκέψεων και καταλήγει να καγχάζει. Η κομπλεξάρα θα πει για Αγγελόπουλους, Κάφκες, ανεκπλήρωτες επαναστάσεις και ουτοπίες αλλά από αλήθεια, από πράξεις τίποτα τίποτα τίποτα. Μόνο φουσκωμένα λόγια και καμώματα και πόζες. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια για τον Φαντασμένιο. Είναι ένας τεράστιος κομπλεξικός δήθεν μαλάκας που η επίδραση του στην κοινωνία είναι πιο ανεπαίσθητη και από τα σκουπίδια που έχετε στον κάδο σας. Να τα έχετε στο μυαλό σας αυτά όταν θα διαβάζετε αυτά που έχει γράψει (sic) παρακάτω για τη μέρα των Massive Attack στο Release festival. 

 

Πολλά λαμπάκια

Οι Massive Attack έκαναν μια μαζική επίθεση (πωωωωωω μα γιατί να είμαι δημοσιογράφος να πληρώνομαι για αυτά τα φανταστικά που γράφω πωωωωωωω), ο ήχος ήταν τέλειος, το σετλιστ ήταν τέλειο και η σκηνική παρουσία ωδή στην  βιντεοπροβολή. Πολύ λαμπάκι λεντάκι και πολύ πληροφορία, από το Ιρακ στον μεσαίωνα και από τον Στάλιν στην Τέιλορ Σουηφτ, οι Massive Attack άγγιξαν τόσα θέματα που μόνο ένας σωστός ταρίφας - από αυτούς που δεν είναι σε App - θα μπορούσε να τα συνδυάσει και να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Massive 7 γράμματα, Attack 5, 7+5=12 -2 τα διπλά = 10, 10=K. ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΗΛΙΘΙΕ. 

 

Όταν έκλαψε ο Χόμπσμπομ

Πολλά μηνύματα, τόσο πολλά που ένας θεός ξέρει τι ζημιά πάθανε όσοι πήγαν. Και άντε μερικά είναι ξεκάθαρα, λευτεριά στην παλαιστίνη. Ναι ξεκάθαρο και αφιλτράριστο χρόνια τώρα. Αλλά είναι κάποια θέματα που τον μπέρδεψαν τον Φάντα. Δεν κατάλαβε ο γερομπλογκερ τι στάση κρατάμε με Μπιν Λάντεν και με Σαντάμ; Τον Πούτιν τον περάσαμε 4-5 χεράκια άρα είμαστε με Ουκρανία και πετάμε και έναν Στάλιν στο καπάκι που θα μπορούσε να καυλώσει τον κάθε ισαποστάκια και να έχουμε τίποτα λιλιπούτειους Πορτοσάλτες να χύνουν πάνω στα VIP σκαμπό. Και κάπου εκεί του ήρθε του Φάντα εκείνο το πράγμα που κάποιοι το λέγανε Slacktivism, ξέρετε θα σβήσουμε τη λάμπα μισή ώρα για να σωθεί ο πλανήτης κλπ. Ναι μαζευτήκαμε 17χιλιάδες κόσμου 60 ευρώ το κεφάλι, ουρές στις μπίρες, για να βλέπουμε τα βομβαρδισμένα και να κάνουμε ωωωωωωωωω και big wheel keep on turning και να εδώ αχνοφαίνεται μια αντίφαση ΝΑ. Ναι καλά τα λέτε και έχουμε καπιταλισμό αλλά πάψτε να είστε τόσο διδακτικοί με 600.000 το βράδυ. Ουπς. Νατο, σας τα έλεγα πως το παιδί είναι τεράστια κομπλεξάρα, να δείτε τώρα πως θα πει πως αν σας ενδιαφέρει τόσο πολύ το θέμα του καπιταλισμού κύριοι Massive να παίξετε τσάμπα να έρθει ο λαός. Γενικά πάντως το λευτεριά στην Παλαιστίνη στα λαηβ έχει γίνει σαν τις γιαγιάδες που όταν περνάνε από μια εκκλησία κάνουν αντανακλαστικά τον σταυρό τους. Πετάμε εκεί μια αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και πάμε στο επόμενο τραγούδι, και μετά στο σπίτι κάνα τουητ να κοιμηθούμε ήσυχοι χωρίς τύψεις.

 

Δύο πράγματα μπορούνε ταυτόχρονα να είναι αληθή

Ας υποθέσουμε για μια στιγμή πως ο Φαντασμένιος δεν είναι τεράστιος μαλάκας. Οι Massive Attack πουλάνε ιδεολογία μπλα μπλα μπλα και μπλα μπλα μπλα κόσμος, νέον γράμματα λέιζερ οράματα και τα παλικάρια από πίσω με το τροχιοδεικτικό να φωνάζουν "είναι ακραίο μπροοο, είναι ακραίο". Ε Φαντασμένιο, θα ήταν καλά; Δεν σου αρέσει δηλαδή σε ένα τόσο μεγάλο ηβεντ να βγαίνουν κάποιοι και να τα λένε, και κάποιοι να τα ακούνε και σε κάθε περίπτωση να γίνεται μια κουβέντα ρε παιδάκι μου. Ή επειδή εσύ την έχεις δει αποστασιοποιημένος ξερόλας θα πάρουμε όλοι οι άλλοι φόρα να πέσουμε στο φάληρο να πεθάνουμε; Αυτό είναι η λύση; 

Μήπως κάποιες φορές δεν υπάρχει η μία και μοναδική αλήθεια, και οι Massive Attack είναι συνεπείς σε αυτά που λένε και κάνουν, αλλά εντάξει δεν είναι τόσο έτοιμοι σαν εσένα ρε Φάντα να πάρουν το όπλο για το τρίτο αντάρτικο. 

 

Όσο και αν μοιάζει απίθανο το Release είναι φεστιβαλ!!

Θα πεθάνει ο Φαντασμένιος και δεν θα έχει καταφέρει να δει τους Mount Kimbie όχι σε κανονικές αλλά ούτε καν σε υποφερτές συνθήκες. Τω καιρώ εκείνω στο πλισκεν είχαν βγει 6 το πρωί και φέτος στο Release θα μπορούσε κάποιος να τηγανίσει αυγό στο κεφάλι τους. Ωστόσο ήταν τίμιοι σε σημείο που  ο Φάντα όταν τελείωσαν οι Massive το λιγουρεύτηκε ένα σετάκι για σβήσιμο. 

Στους Beak > από την άλλη όσο έπεφτε ο ήλιος, όλο και περισσότερα κεφαλάκια κουνιούνταν στον  μαεστρικό σπαρταριστό μοτορικ ρυθμό (ΤΙ ΓΡΑΦΩ;;;; ΜΑ ΤΙ ΓΡΑΦΩ;;;). Έχει ενδιαφέρον το λαηβ των Beak >, αν είχαν τα μισά λαμπάκια των Massive Attack ενδεχομένως να μιλάγαμε για τη συναυλία της χρονιάς. Η οποία δεν ήταν η πρώτη τους στην Ελλάδα Αθήνα όπως είπαν κανα-δυο φορές, εκτός και αν ξέρουν κάτι παραπάνω για την συνθήκη του Λονδίνου (1864) σύμφωνα με την οποία προσαρτήθηκε στην Ελλάδα η Κεφαλλονιά.

 

Επίμετρο (sic)

Εντωμεταξύ σαν να βλέπω την φάτσα της άκου αυτό να λέει "δεν κατάλαβα αν τελικά σου άρεσε".

Είναι πραγματικά φοβερό

πως αυτό εδώ το μπλογκ είναι το μοναδικό ενεργό που έχει ξεμείνει από τη χρυσή (sic) εποχή της μπλογκόσφαιρας (sic). Βασικά δεν είναι φοβερό, είναι μάλλον θλιβερό και τελικά απόλυτα προβλέψιμο. Οι περισσότεροι γρήγορα κατάλαβαν πως δεν έχει και πολλή πολύ σημασία όλο αυτό ενώ οι πιο ταλαντούχοι σκέτο ή ταλαντούχοι καρχαρίες, γρήγορα μεταπήδησαν στις σουπερ καριέρες τους στην σόου μπιζ. Εδώ δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο θέμα καθώς υπάρχει η γνωστή καμπύλη αλληλεπίδρασης με τον Φαντασμένιο. Σε αυτήν εισέρχονται κατά κανόνα 7 άτομα το πολύ κάθε περίοδο και η καμπύλη αποτελείται από τα εξής εννιά στάδια: 1. τι είναι αυτός ρε; 2. χα χα καλούλης ειναι μωρέ πλάκα έχει 3. Καλά τα λες Φάντα μόνο εσύ τα λες 4. χα χα καλούλης είναι 5. χμ κούρασε λίγο. 6. ώπα ώπα, τώρα αυτό το είπε για εμένα;;; 7. κούρασε πολύ 8. Εμένα ειρωνεύτηκε το γραφικό σκουλίκι; 9. Ουστ από εδώ ρε κομπλεξάρα φαντασμένιο. Βάλε και στην εξίσωση την ιδεάρα με το τρίτο πρόσωπο, ε και κάπως έτσι έγινε η ανυποληψία συνήθεια μας. 

Από την άλλη ρε Φαντασμένιο πέρασες την Κυριακή το βράδυ βλέποντας απολαμβάνοντας ντοκιμαντέρ για τον Γ. Σπανό. Και σου έχει μπει στο μυαλό, τόσο που είσαι στο τσακ να χτυπήσεις μια άδεια και να κλειστείς σπίτι για να ακούσεις τα άπαντα. Ναι τόσο καλό είναι το ντοκιμαντέρ "Γιάννης Σπανός: Πίσω απ' τη μαρκίζα" του Άρη Δόριζα. Εδώ χαιρετίζουμε κάθε δημιουργική κίνηση που εξυψώνει την εμμονή.

Δηλαδή ρε Φαντασμένιο θα ήθελες να είσαι ινφλουένσερ ενώ η μισή Ελλάδα ακούει τα ααααααα οουυυυυυυυυ στο ΟΑΚΑ με το κινητό στο χέρι και όσες κουλ φατσούλες περίσσεψαν να ακούει ωωωωεεεεεεεεηηηηηωωωωωωω εεεεεεε ωωωωωωωω των Offspring; Εσένα από Offspring σου αρέσει μόνο το Gotta get away, βασικά η εισαγωγή με τον διαολεμένο ρυθμό που δεν θα μπορούσε να οπτικοποιηθεί καλύτερα από αυτά που συμβαίνουν στο πρώτο λεπτό του βιντεοκλίπ. Τα έχει όλα το γιουτιουμ. Βλέπει τώρα ο Φάντα ένα βίντεο με τον Κρις Μάρτιν να παρακαλάει κανά πεντάλεπτο τον κόσμο να μην βγάλει το κινητό για ένα τραγούδι μόνο. Το τραγούδι υπάρχει σχεδόν από κάθε γωνία. Ωραία ιστορία, όλοι γελάνε στο τέλος.