07 Ιουνίου 2010

block post rockin' beats

Πέρσι είχαμε τους fuck buttons. Φέτος ο caribou ήταν ακόμα πιο ευθύς. Και το τελευταίο χτύπημα το οριστικό το χτύπημα ήρθε από τους 65dos. Μοιάζει με μια τεράστια θεωρεία συνωμοσίας. Οι άνθρωποι που ο φαντασμένιος πίστεψε πως θα πάνε ένα βήμα πιο μπροστά τις μουσικές που μάθαμε να λέμε shoegaze και post rock, το έριξαν στο techno! 65dos για το dancefloor; Αμέ, και είναι και καλό! Εντάξει δεν για να βάλεις μπλε LEDακια στο αμάξι.. αλλά μια γυροβολιά στην πίστα τη ρίχνεις άνετα. Ακούγοντας το Tiger Girl που κλείνει το νέο δίσκο των 65dos είναι αδύνατο να μη σου έρθει στο μυαλό το τέλος του merriweather post pavilion (Τι δισκάρα θεέ μου!).

Και επειδή στα ακραία μουσικά φαινόμενα οι λέξεις εγκυρότητα και αμεσότητα είναι ιερές, ο φαντασμένιος ταξίδεψε στα Λονδίνα για να δει με τα ματάκια του που το πάνε οι 65dos.
12/05/2010 στο koko οι 65dos όχι μόνο δεν παράτησαν τις post rock κιθάρες τους αλλά καθησύχασαν τους παλιούς τους οπαδούς κλείνοντας τη συναυλία με το radio protector. Βέβαια μέχρι να φτάσουν εκεί πέρασαν 70 λεπτά όπου τα κλασικά ποστ ροκ τραγούδια κατέληγαν σταδιακά σε καθαρό τέκνο.. ..και τούμπαλιν να σου κιθάρες πεταλάκια και παραμορφώσεις. Απίστευτη ενέργεια πάνω στη σκηνή με πρωτοστάτη τον ντράμερ ο οποίος κάποια στιγμή χτυπούσε με τόση μανία τα τύμπανα του, που έμοιαζε να τον χωρίζει μια κλωστή από την τρέλα. Παρόμοια εμπειρία και για το κοινό στο νεοκλασικό retreat! retreat! και το νεο-μεταλ-ντισκο dance dance dance (άραγε είναι τυχαία η επανάληψη στους τίτλους;). Στη δημιουργία του ευχάριστου κλίματος βοήθησε ο άρτιος ήχος του koko που επέτρεψε στους 65dos να παίξουν πολύ δυνατά. Το μόνο κακό της βραδιάς ήταν ότι δεν έπαιξαν ένα από τα τραγούδια της χρονιάς, το come to me.

---------------ο---------------

Και μπορεί για το μουσικό μέρος να υπάρξουν συζητήσεις και αναλύσεις, για το εξώφυλλο όμως δεν χωρά καμιά αμφιβολία στο ότι είναι μπαϊ φαρ το καλύτερο των τελευταίων χρόνων..

live pic via kmeron

01 Ιουνίου 2010

κακό όνειρο #8 | Joy Division - Closer

Men who forget,
As empires start to crack,
Men who forget brought up to
Men who just lack, Any justice and
Any thoughts for
Bitter and torn,
All prejudice for the like,
Turning our one by one,
Clasp your hands, don't forget,
Minority hold
(ανολοκλήρωτο γραπτό του Ίαν Κέρτις παρμένο από το βιβλίο αγγίζοντας από απόσταση
)
Κάποιος κάποτε είχε πει στον φαντασμένιο και σε άλλους ανθρώπους πως οι Joy Division είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που όλοι οι μουσικόφιλοι έφαγαν κόλλημα κάποια στιγμή στη ζωή τους. Μπορεί αυτό να κράτησε λίγες ώρες ή χρόνια ολόκληρα αλλά μοιάζει απίθανο να ακούς ποπ ροκ μουσική και να μη βίωσες την εμπειρία "αυτό είναι! οι Joy Division είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα.. τέλος!".

Και αυτό είναι διπλά περίεργο αν σκεφτείς πως ο δίσκος κουβαλά άπειρες περιοριστικές στερεοτυπικές αντιλήψεις. Απαγορευμένος για γιορτές, καλοκαίρι, και άνοιξη. Βέβαια όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή στη ζωή τους θέλουν να κλειστούν στον εαυτό τους. Και τότε απολαμβάνουν το decades υπό καύσωνα ενώ δίπλα ακούγονται φωνές "Bob Marley ρε!" (βλ. common comics #3).

----------------o----------------

Για το μήνα Ιούνιο ο φαντασμένιος δεν θα απαντά στα σχόλια. Δεν είναι από σνομπισμό, είναι από σμηνιτισμό..

29 Μαΐου 2010

it's always the DISTANCE


Σαν σήμερα το 1953 ο Χίλαρι ανέβηκε στο Έβερεστ, και σαν χτες ο φαντασμένιος το 2009 είδε τους My Bloody Valentine. Ένας χρόνος έχει περάσει μα η καρδιά του δεν το έχει ξεπεράσει. Η αβάσταχτη μελαγχολία του φαντασμένιου μετριάζεται μόνο με την παρακολούθηση του νέου καταπληκτικού βίντεο κλιπ των Playground Noise.

-------------o-------------

Στο ξεπέρασε το επιτέλους βοηθά και ο απίστευτος δίσκος των ceremony. Φυσικά θα παίξει ξεχωριστό ποστ, για τις ανάγκες του οποίου ο φαντασμένιος μαζεύει όλες τις υπερβολές του κόσμου.

25 Μαΐου 2010

fantasmenios dreams of Pavement | Broken Social Scene 13/05

Το ότι μπαίνεις στο μετρό* και πας σε ένα μέρος όπου πριν τους Pavement παίζουν support οι Broken Social Scene είναι ένας καλός λόγος για να σκεφτείς τη μετακόμιση στο νησί.

Οι
Broken Social Scene δέχθηκαν με σεβασμό το ρόλο τους ως προθερμαντές λέγοντας "εσείς ήρθατε για τους Pavement, εμείς ήρθαμε για τους Pavement.. καλή μας διασκέδαση" και έπαιξαν σεμνά και ταπεινά. Τόσο σεμνά που δεν έπαιξαν ούτε το Ibi dreams of pavement. Ok ήταν ορατός ο κίνδυνος να κλέψουν την παράσταση αλλά από την άλλη ο Φαντασμένιος δεν μπορεί να φανταστεί πιο ταιριαστή μετάβαση από τη μουσική των 00s στους Pavement των 90s. Πάραυτα η μια ώρα με τους Broken Social Scene ήταν απολαυστική. Οι καλύτερες τους στιγμές ήταν όταν χαμήλωναν τους τόνους, ενώ επιβεβαιώθηκε η υποψία του Φαντασμένιου πως πολλά από τα καινούργια τραγούδια είναι τόσο καλά που δικαίως θα βρίσκονται στο μελλοντικό τους best of.

Την άνωθεν παράγραφο μπορείτε να την ξεχάσετε αμέσως γιατί είναι ψεύτικη. Η αλήθεια είναι πως η κοπέλα της φωτογραφίας είναι μέλος των
Broken Social Scene και συνεπώς τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Δηλαδή μπορεί να έπαιξαν και το Ibi dreams of pavement, μπορεί να ήταν καλύτεροι από τον Neil Young, μπορεί να έμοιαζαν με το καλύτερο συγκρότημα 90s των 00s, μπορεί, μπορεί, μπορεί, μπορεί, μπορεί... ...το θέμα είναι ότι ο Φαντασμένιος από τότε που την είδε έχασε την μπάλα. Το ομορφότερο πλάσμα που έχει εμφανιστεί ολοζώντανο μπρος στα μάτια του. Ένας υπέρ μαγνήτης των ματιών, μια ατελείωτη εκπομπή γαμάτων συναισθημάτων. Ο Φαντασμένιος κοιτάει έξω από το παράθυρο και δεν βλέπει το πάρκο.. βλέπει αυτήν. Ολόκληρο πάρκο και δεν το βλέπει! Για να καταλάβετε πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση στο κρίσιμο 3x3 απάντησε 11!!

---------------ο---------------

Το μετρό στο Λονδίνο είναι τόσο γαμάτο, που μπορεί να σε βγάλει εδώ.

20 Μαΐου 2010

it's london baby, it's london.. | pavement 13/05

Το 1999 ο Stephen Malkmus διέλυσε τους Pavement, πέταξε τις βερμούδες του, έβαλε σακάκι, χτένισε το μαλλί και κυκλοφόρησε προσωπικό δίσκο με το όνομα του και εξώφυλλο το πορτρέτο του!!! Το παιδί θαύμα του lo-fi, αυτός που έκανε όλους τους losers των 90s να πιστέψουν ότι είναι κουλ, αυτός που έβγαλε δίσκους που όσοι τους άκουσαν είπαν "είναι γαμάτο, αλλά μπορώ να το κάνω και εγώ!", αυτός που έκανε τον Damon Albarn άνθρωπο.. ξαφνικά πίστεψε πως είναι τόσο σπουδαίος που μπορεί να ξεπεράσει σε δόξα τον Neil Young και τον Bob Dylan μαζί! Αυτό φυσικά δε συνέβη, ενώ αντίθετα ο μύθος των Pavement γιγαντώθηκε τόσο, ώστε το φετινό reunion τους να αποτελεί το απόλυτο "πρέπει να είμαι εκεί" για όλα τα indie παιδιά.

Το ερώτημα που τέθηκε στο μυαλό του φαντασμένιου ήταν το εξής "Θα είναι ένα διεκπεραιωτικό live ή ο Malkmous όντως γουστάρει να θυμιθεί τα παλιά;". Με αυτή την απορία ο φαντασμένιος γέμισε τη τσάντα με ξεχασμένα πουλόβερ, έκανε τα τελευταία του ευρά λίρες, πέταξε πάνω από τις στάχτες και βρέθηκε ενωπίω Pavement στο brixton academy.

Τόσο από εμφάνιση (
ο Malkmus φόραγε ένα κολεγιακό t-shirt) όσο και από εκτέλεση (o Kannberg δεν θυμήθηκε ποτέ τους στίχους του date with ikea, ενώ ο Malkmus τους μπέρδεψε στο range life και έκανε κάμποσα λάθη παίζοντας τις Fender του) όλα θύμιζαν lo-fi. Και ήταν όμορφα. Γιατί ακόμα και όταν δεν κάνουν το live της ζωής τους έχουν τόσο πολλά και καλά τραγούδια που είναι αδύνατο να μην περάσεις καλά, να μην ανατριχιάσεις λίγο ρε αδερφέ! Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Τα τραγούδια των Pavement είναι μεγαλύτερα από αυτούς! Αχ.. you think it's easy, but you're wrong / i am not one-half of the problem / zurich is stained and it's not my fault / just hold me back or let me run/ πα ρα πα πα/ πα ρα πα πα...

----------------ο----------------

Καλή διασκέδαση λοιπόν στα μιλιούνια των Ελλήνων που την επομένη εβδομάδα θα εξορμήσουν προς Βαρκελώνη ελέω primavera..

pic via flickr

10 Μαΐου 2010

θα 'ναι σαν να βγαίνει η άνοιξη

Ακόμα και για τα πιο ετερόκλητα πράγματα μια προσεκτική παρατήρηση είναι σίγουρο πως θα αποκαλύψει κάποιες ομοιότητες. Στην περίπτωση των τριών συναυλιών που παρακολούθησε ο φαντασμένιος τις προηγούμενες μέρες (Max Tundra, Last Drive, Efterklang) όσο τρανταχτές ήταν οι διαφορές στο μουσικό ύφος (από soul electronica σε rock n' roll έως avant rock) τόσο εμφανής ήταν η ομοιότητα τους. Η οποία ομοιότητα εντοπίζεται στη διάθεση των καλλιτεχνών να παίξουν ζωντανά τη μουσική τους. Γεγονός σπάνιο, καθώς το 80% των συγκροτημάτων που έρχονται για live στην Ελλάδα συμπεριφέρονται λες και μας κάνουν χάρη.

06/05/2010 Max Tundra
Απίστευτος τύπος με σκηνική παρουσία "ο Μάρκος Σεφερλής χορεύει σαν τον Ίαν Κέρτις". Αν έπαιζε στο synch θα ήταν το αουτσάιντερ που ξεσήκωσε τον κόσμο και έμεινε στην ιστορία.
encore: "Τώρα θα κάνω πως φεύγω, εσείς θα χειροκροτήσετε.."

08/05/2010 Last Drive
Σταθερή αξία, σε σταθερή ημερομηνία. Αν αντί για 2 1/2 ώρες περιοριζόντουσαν σε ένα σετ των 90 λεπτών τότε θα μιλάγαμε για μια από τις καλύτερες συναυλίες όλων των εποχών. Όλα καλά λοιπόν με αποθέωση από τους νέους*, συγκίνηση για τους παλιούς και το devil may care για τον φαντασμένιο.
encore (μισή ώρα): "Δεν φαντάζεστε πόσο χαιρόμαστε που είστε εδώ απόψε, που είμαστε και εμείς μαζί σας.. "

09/05/2010 Efterklang
Αυτό εδώ αν δεν ήταν το live της ζωής τους ήταν σίγουρα στα πρώτα τρία. Απίστευτη εμφάνιση την οποία απόλαυσαν εξίσου κοινό και συγκρότημα. Είναι από αυτά τα live που γίνονται θρύλος και σχηματίζουν άρρηκτους δεσμούς. Ίσως δεν είναι τυχαίο πως όταν εμφανίζονται καίγεται η Αθήνα.. Άντε τα λέμε του χρόνου.
encore: "Έχουμε ξαναπαίξει πέντε τραγούδια στο encore; Ούτε τρία δεν έχουμε παίξει! Μόνο για την Ελλάδα αυτά!"

------------ο------------

*Δόξα και τιμή στον θεούλη που ενώ έκανε stage diving έπινε το ποτό του!!!

03 Μαΐου 2010

chain and the gang

Ήταν σίγουρο πως η ξέγνοιαστη εποχή δεν θα κρατούσε για πάντα. Μια μέρα λοιπόν πριν ζήσουμε και με τη βούλα το δικό μας 9/11 μας επισκέφτηκε ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες των τελευταίων 100 χρόνων, ο φοβερός και τρομερός Ian Svenonius! Αν και πιο light σε σχέση με την εποχή make up έδωσε μια απολαυστική παράσταση, μουσική επιθεώρηση, πρόζα.
Το επίκαιρο κοινωνικοκωμικοτραγικό θέμα της βραδιάς άφησε σίγουρα ευχαριστημένο το indie αθηναϊκό κοινό που μισεί τους James. Ο Svenonius διακρίθηκε βασιζόμενος στην εκτελεστική και εκφραστική δεινότητα του καθώς και στην αύρα μοναδικότητας που εκπέμπει. Είναι τόσο κουλ που σε βάζει σε σκέψεις για το αν είναι δυνατό να έχεις κοινό τόπο καταγωγής μαζί του. Δες εδώ για παράδειγμα τι ωραία που τα λέει και σκέψου πως εσύ τέτοια εποχή πανηγύριζες που θα κάνουμε Ολυμπιακούς αγώνες! Σκουπίσου τώρα..


---------------o---------------

Η φωτογραφία του Ίαν είναι από το flickr, και το στενσιλ το ανακάλυψε και το φωτογράφισε ο deponX.