6 (δηλαδή μια θέση πριν το 5)

Με μια πρόχειρη ματιά στις φανταλίστες φαίνεται πως αυτή είναι η πρώτη φορά που δίσκος που συμμετέχει ο Pan Pan είναι στη θέση #6. Κανονικά ήταν να είναι στο 5 αλλά σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό το 5 θα ανέβαινε Τρίτη που είναι πεθαμένη μέρα, ενώ το 6 Δευτέρα που παίρνουν οι σερβερς της γκουγκλ φωτιά. Θα μπορούσε να είναι και στο 3 ή και το 1 αλλά μετά θα υπήρχε ο κίνδυνος να πουν κάποιοι πως η λίστα δεν είναι αντικειμενική. Με αυτά και με αυτά ο παντοδύναμος θεός της ειρωνείας τα έφερε έτσι και βγήκαμε εκτός προγράμματος οπότε ταρατατζουμ ταρατατζουμ σήμερον ημέρα τρίτη έχουμε στο έξι της φανταλίστας τον πρώτο δίσκο, Λύκοι Στον Άρη των Years Of Youth x Pan Pan.

Τι να γράψει ο Φαντασμένιος τώρα για ετούτον το δίσκο. Να γράψει βασικά πως η παρουσίαση του δίσκου στο Floyd ήταν από τα λαηβ της χρονιάς.  

Και για να μην πατάτε κλικ σας το έχει αντιγράψει ο Φαντασμένιος:

 

Βασικά δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι για αυτό το λαηβ. Τι άλλο να γράψω; Αλλά ήταν απόγευμα και ήμουν κολλημένος στην Αττική οδό λίγο πριν το δαχτυλίδι και άκουγα το νέο τραγούδι των Godspeed You! Black Emperor. Το παίξανε πρώτη φορά λαηβ το περασμένο Σάββατο (λινκ). Τρέχα γύρευε ποιο ποπ τραγούδι έχουν κατακλέψει πάλι, αλλά δεν έχει καμιά σημασία, σημασία για τους Gybe δεν έχει το τι αλλά το πως. Και το πως είναι ακόμα μια φορά επικό, ειδικά αυτά που κάνουν από το 10:45 και μετά, ένα ριφ σαν φωτιά στις κεραίες, και το τύμπανο να βαράει απόκοσμα και δυνατά, και μπροστά είναι τα πελώρια σύννεφα, κόκκινο και γκρι, η πιο γλυκιά κίνηση όλων των εποχών, και ώπα ώπα, το ίδιο Σάββατο στο Floyd σε κάποια φάση στο λαηβ των Years of Youth και Pan Pan έμοιαζε σαν να κάνουν διπλή προβολή από πίσω αλά gybe; Είμαι εδώ για να κάνω τρελά μασαπ για τα λαηβ του pan pan. 

Μέρος Α'. Οι Years of Youth και Pan Pan παίζουν με τη σειρά ολόκληρο το δίσκο τους "λύκοι στον Άρη". Το οπτικό μέρος είναι σε πλήρη συμφωνία με το απίστευτο Artwork του δίσκου, η μουσική είναι πιο σκοτεινή, μελαγχολική, και όλα τα λεφτά η αντίθεση με τα παιδιά από κάτω που έχουν έρθει πεινασμένα για χορό. 

Το νέο στοιχείο σε αυτό το λαηβ είναι η προβολή των στίχων σε υπέρτιτλους, δίνει μια άλλη προοπτική στην παρακολούθηση μιας ποπ συναυλίας, αυξάνει σίγουρα το επίπεδο προσήλωσης από εκεί και πέρα η απόλαυση είναι δεδομένη. Ο ήχος πολύ καλός, στο ζυγίζει ένα τόνο θυμίζει να γαμάνε κουμπιά. Αγαπημένη στιγμή. Μαζί φυσικά με τον μόνο παράδεισο που υπήρξε ποτέ. Εδώ η μελωδία είναι αβάσταχτα μελαγχολική, τα βίζουαλς, η Λαμπρινή Γκόλια VASSIŁINA να χορεύει, πανέμορφο, ένας δίσκος για το 1987, έτος ορόσημο για τους σαρανταφευγα. Για τα παιδιά από κάτω είναι πιο κοντά στην επιστημονική φαντασία.  Δεν μπορούν να πουν πως δεν συνέβησαν όλα αυτά το 1987 όπως δεν μπορούσε κατά τα φοιτητικά του χρόνια ο Φαντασμένιος να πει με σιγουριά πως δεν κυκλοφορούσαν δεινόσαυροι από τις 6 έως τις 8 το πρωί. 

Μέρος Β'. Τα λαηβ του Pan Pan είναι νησάκια ελπίδας, χαράς και αγάπης. Είχε και η Καλλιόπη γενέθλια και όποιο κατάλαβε, κατάλαβε. Πολύ υπονοούμενο έχει και τούτο το ποστ, αντίθετα ο pan pan τα λέει στα ίσια. ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ. Απλά πράγματα. Εδώ μάλλον σημασία έχει το τι και όχι το πως. Detroit Attica κάτσε και φτιάξε ένα beat, ξεκίνησα από το Κορωπί και τώρα είμαι στο ΟΑΚΑ. Στο ΟΑΚΑ

 

Τέλος της αντιγραφής. Γυρίζουμε στο σήμερα για ένα μικρό σχολιασμό του παραπάνω κειμένου.  Πρώτα από όλα εκεί που λέει θυμίζει να γαμάνε κουμπιά ο Φαντασμένιος θέλει να πει με και καλά μαεστρικό τρόπο πως του θυμίζει Fuck Buttons. Προφανώς και δεν το κατέλαβε καμία από τις 6-7 που το διαβάσανε. Κατά τα λοιπά θα μπορούσε να πει ο Φαντασμένιος πως έμοιαζε να υπάρχει μια απίστευτη σύνδεση σκηνής και κόσμου, θα μπορούσε να γράψει μάλιστα πως αυτή η σύνδεση γίνεται με μια αόρατη κορδέλα ενδεχομένως.  Δεν γράφει άλλα ο φάντα γιατί λογικά με το φετινό έξι θα έχουμε τα ίδια με το περσινό πέντε και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.