εξιτ μπρεξιτ

Τι να σας πει και ο Φαντασμένιος για τούτο εδώ. Υποτίθεται πως θα το έβγαζαν πέρσι το καλοκαίρι και μαζί με τη δισκάρα των Insecure Men θα έκαναν όλο το δυτικό κόσμο να παραμιλά. Βασικά η γυάλα έλεγε πως το Insecure Men θα παρέμενε κρυφό διαμαντάκι και ο τρίτος δίσκος των Fat White Family θα ήταν ορόσημο για τη δεκαετία αλλά πού πάει και μπλέκει ο έρμος ο Φάντα με όλους τους αλλοπρόσαλλους γαμώ τον Kevin Shields γαμω. 

Ο οποίος Φάντασμένιος είχε κόψει το ποτό το οποίο ξεκίνησε πριν κλείσει χρόνο και ενώ πίστευε πως οι αγαπημένοι του μισάνθρωποι θα μείνουν με τα side-project. Και τότε διάλεξαν οι αποτοξινωμένοι να κάνουν την τρίτη παρουσία κανονικά και με το νόμο, με singles, τα καμένα βιντεοκλιπ, καφρίλες για Idles, sleaford mods και αυτό το εξώφυλλο. Είναι προφανές πως οι FWF διαβάζουν Φαντασμένιο. Είδαν τα αποθεωτικά ποστ για το Insecure Men, τα πικρόχολα σχόλια για Idles, διάβασαν για το κόλλημα του Μένιου με εξώφυλλα που έχουν βουνά και βουαλά. 

Το σημαντικότερο με αυτό το δίσκο είναι η καθεαυτή ύπαρξή του, καθώς ίσως τελικά το συγκρότημα να έχει μέλλον το οποίο τρέχα γύρευε πώς μπορεί να είναι. Αυτό δεν είναι υπόνοια πως δεν είναι δισκάρα, απλά ο Φαντασμένιος δεν είναι σίγουρος για το τι είδους δισκάρα είναι, ενώ δεν θέλει ακόμα να γράψει σε ποστ για τους FWF τις λέξεις David και Bowie. Εντάξει Μάιος είναι ακόμα έχουμε καιρό, πάντως όσες βιάζονται ας πέσουν στο I Believe in Something Better ή ακόμα καλύτερα στο νέο δίσκο των Fontaines DC ο οποίος φέρνει την brit pop στην 3η χιλιετία, και θυμίζει στον Φαντασμένιο το φθινόπωρο του 2001, μωρέ λες να is this it?