new kids on the (indie) rock

 

Ο Φαντασμένιος δεν είναι ντεμοντέ. Ο Φαντασμένιος το 2012 είχε γράψει 586 ποστ για τον Ty Segall. Επίσης είναι γνωστό πως ο Φαντασμένιος έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες και ετοιμάζει αίτηση για αγιοποίηση του Ty Segall. Απλά πράγματα. Ο Not Waving έχει βγάλει τεράστιο δίσκο και πάει καρφωτός για τέλη Δεκέμβρη οπότε μπορούμε με την ησυχία μας  να παραμείνουμε στο ανάλαφρο indie ρεπερτόριο. 

Ο νέος δίσκος των Plates of Cake είναι ο τρίτος τους. Τρία είναι και τα indie διαμαντάκια  Faces in the dirt, Compton Crackdown και Losing my Appetite τα οποία αν είχαμε 1996 θα ήταν υπεραρκετά για  να σκάσεις το πεντοχίλιαρο. Μια χαρά συγκρότημα από το brooklyn που που που που που που από το brooklyn κάποτε ερχόταν για λαηβ ένα συγκρότημα την εβδομάδα γαμώ τις διαπραγματεύσεις μου γαμώ.  
Λοιπόν ο Φαντασμένιος θα ορκιζόταν πως την πρώτη φορά που είδε γραμμένο το όνομα Sunflower Bean κυμάτιζε δίπλα μια σημαία Brooklyn. Βασικά κάθε φωτογραφία τους φωνάζει brooklyn και ίσως ακόμα παραπέρα καθώς έχει γίνει και αυτό πανάκριβο και υποφέρουν οι χιπστερς. Σήμερον πάντως οι Sunflower Bean πλάι στο long island έχουν κοτσάρει και το Manhattan. Μάλλον μεγαλοπιάστηκαν, και γιατί όχι καθώς ο πρώτος τους δίσκος έχει ένα όμορφο εξώφυλλο και κάμποσα καλά τραγούδια. Βασικά όλα τα τραγούδια ακούγονται ευχάριστα με τα I Was Home, Wall Watcher και Easier Said να φέρνουν στο μυαλό τις χρυσές εποχές του alternative pop rock. Κάνει μπαμ πως τον δίσκο τον έγραψαν το καλοκαίρι. 

Όπως καλοκαίρι αλλά του 2014 ξεκίνησαν να ηχογραφούν τον πρώτο τους δίσκο οι Ulrika Spacek οι οποίοι μάλλον θα είναι σαπορτ στα λαηβ που θα δώσουν στην Αγγλία οι Sunflower Bean. Στην πραγματικότητα το τι είναι οι Ulrika Spacek μπορεί να συνοψιστεί στη ακόλουθη πρόταση εφόσον λείψουν στερεοτυπικοί αφορισμοί. Οι Rhys Edwards και Rhys Williams μετά την  μετακόμιση τους στο Λονδίνο από το Βερολίνο, ηχογράφησαν το The Album Paranoia στο σπίτι τους παύλα γκαλερί KEN. 

Το Rough Trade που κυκλοφορεί το δίσκο τους τοποθετεί  μαζί με Mercury Rev, Sonic Youth, My Bloody Valentine, Radiohead, Deerhunter και Atlas Sound. Ο Φαντασμένιος βλέπει βήτα διαλογής ήρωες πίσω από τις καλύτερες τους στιγμές.  Στο Beta Male θυμίζουν παλιούς καλούς appliance, το NK θα μπορούσε να είναι τραγούδι των Dandy Warhols αν ο  Courtney Taylor-Taylor είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και όχι μια βαρετή ωραιοπάθεια. Το Ultra Vivid είναι τόσο όμορφο και απλό που ο Φαντασμένιος δεν μπορεί να πιστέψει πως ξέφυγε αυτή η μελωδία από τον Bradford Cox. ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;;;