Είναι φοβερό πράγμα το internet. Αν δεν υπήρχε, τι θα ήταν ο Φαντασμένιος; Θα ήταν ένας κομπλεξικός μαλάκας χωρίς internet που θα κορόιδευε τα περιοδικά του Κωστόπουλου με τα άρθρα για τη φάση που σκάει στην πλατεία Βριλησσίων, θα άκουγε Δασκαλόπουλο στο ράδιο και θα διάβαζε κάνα fanzine. Ενώ τώρα; Τώρα είναι ένας εμπαθής μαλάκας με μπλογκ και κράζει τα παιδιά του Πέτρου και τη φάση με τις φάσεις και τα εκατομμύρια εγώ τους, ακούει τον Δασκαλόπουλο στο ράδιο, και έχει και ετούτον που διαβάζεται σαν fanzine. Όλα μοιάζουν ίδια αλλά αν δεν υπήρχε internet δεν θα είχε γραφτεί αυτή η μαλακία.
Οπότε εν μέσω αφιερωμάτων για ζαμπονοτυρόπιτες και λοιπών ψηφιακών χαζομάρων είναι καλό να εμφανίζεται ένα μερακλίδικο άρθρο για την Hitch Hyke (Popaganda). Αν και ως φαντασμένιοι δεν συμμεριζόμαστε την άποψη του συντάκτη για δεύτερη εναλλακτική άνοιξη (με πρώτη αυτή που έφερε η Hitch Hyke) και πόσο μάλλον εκ των Mary and the Boy προερχόμενη.
Όσοι θυμούνται τον Καμπούρη να βάζει τις βολές και κατέβασαν πέρσι με χαρά μικρού παιδιού το δισκάκι με τα πρώτα demo των fugazi οφείλουν ένα ποσοστό της "αρρώστιας" τους στην Hitch Hyke. Στα 90s η Hitch Hyke έφτασε τόσο ψηλά στη συνείδηση των μουσικόφιλων ώστε η παρουσία και μόνο του αυτοκόλλητου της πάνω στα δισκάκια ισοδυναμούσε με εγγύηση ποιότητας.
Οπότε εν μέσω αφιερωμάτων για ζαμπονοτυρόπιτες και λοιπών ψηφιακών χαζομάρων είναι καλό να εμφανίζεται ένα μερακλίδικο άρθρο για την Hitch Hyke (Popaganda). Αν και ως φαντασμένιοι δεν συμμεριζόμαστε την άποψη του συντάκτη για δεύτερη εναλλακτική άνοιξη (με πρώτη αυτή που έφερε η Hitch Hyke) και πόσο μάλλον εκ των Mary and the Boy προερχόμενη.
Όσοι θυμούνται τον Καμπούρη να βάζει τις βολές και κατέβασαν πέρσι με χαρά μικρού παιδιού το δισκάκι με τα πρώτα demo των fugazi οφείλουν ένα ποσοστό της "αρρώστιας" τους στην Hitch Hyke. Στα 90s η Hitch Hyke έφτασε τόσο ψηλά στη συνείδηση των μουσικόφιλων ώστε η παρουσία και μόνο του αυτοκόλλητου της πάνω στα δισκάκια ισοδυναμούσε με εγγύηση ποιότητας.
Αλλά αρκετά με τη νοσταλγία. Η ζωή συνεχίζεται, η μουσική δεν σταματάει και κάποια πράγματα που συμβαίνουν τώρα είναι συγκλονιστικά. Αν υπάρχει ένα μπραντ νεημ την σήμερον ημέρα που θέτει υποψηφιότητα για μελλοντικά αφιερώματα είναι η Arte Fiasco. Μπορεί να φαντάζει άκομψη η σύγκριση μιας δισκογραφικής με μια εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών αλλά ο φαντασμένιος σκέφτεται πως και στις δυο περιπτώσεις το καύσιμο είναι η αγάπη για τη μουσική και η διάθεση για τη διάδοση της. Η Arte Fiasco μετά από χρόνια συναυλιών έχει κερδίσει την εκτίμηση των μουσικόφιλων, πολλοί από τους οποίους πάνε στα λαηβ ακόμα και αν αυτά δεν είναι του άμεσου ενδιαφέροντος τους. Και κάπως έτσι μια Πέμπτη βράδυ το συγκρότημα White Fence γεμίζει το an. Με τους γνωστούς θαμώνες αλλά και με αρκετό νέο κόσμο. Αυτό έχει τα προφανή καλά του αλλά και τα κακά του που ξεκινάνε από το μπίρι-μπίρι (ακόμα και στις πρώτες σειρές) ως τον μαλάκα που πέταξε δυο φορές το ποτήρι του στον Tim. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποβεί καθοριστικό για την πορεία του λαηβ ωστόσο ο κυρ White Fence στάθηκε κύριος και ολοκλήρωσε το σετ χωρίς να ρίξει απόδοση. Αξιοπρεπές λαηβ και ως εκεί καθώς ακόμα και οι πιο έντονες στιγμές του λαηβ δεν μπορούν καν να συγκριθούν με τους χαμούς που έχει κάνει στο an o αη Ty Segall.
Πολύ καλή ήταν η support εμφάνιση των ψυχεδελιστών Alien Mustangs. Ξεκίνησαν το σετ ως μικροί Brian Jonestown Massacre αλλά προς το τέλος ξέφυγαν σε ένταση, αναγκάζοντας όσους τους παρακολούθησαν να σημειώσουν το όνομα τους.
~~~~~~o~~~~~~~
Ακολουθεί εκπομπή δείγμα δωρεάν (Κάθε Σάββατο 4-6 στον http://poplie.eu/), για να μην σας λείψει η διασκέδαση και οι husker du (χασκερ χουσκερ ντου) βεβαίως βεβαίως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου