04 February 2015

10 χρόνια Raveonettes στην Ελλάδα | gagarin205 30/01

Μα να έρχονται για 5η φορά οι Raveonettes στην Αθήνα και ο Φαντασμένιος να μην τους έχει δει ποτέ; Την πρώτη φορά πριν από δέκα χρόνια, είχαν συμπέσει με το λαηβ των Lali Puna με αποτέλεσμα το αλτερνατιβ αθηναϊκό κοινό να χωριστεί σε ροκαμπιλάδες και ρομαντικούς. Ο νεανίας φάντα με ένα μπουκάλι βότκα στην κωλότσεπη διάλεξε morr music (για κακή τύχη των υπόλοιπων που ήθελαν να δουν τους Lali Puna, καθώς φάντα + ένα μπουκάλι βότκα = 40days παραλήρημα). Ήταν δύσκολη η απόφαση αλλά ήταν σωστή. Δεν θυμάται λεπτομέριες ο φαντασμένιος (ένα μπουκαλι βότκα και δέκα χρόνια μετά), βασικά ποιες λεπτομέρειες; Δεν θυμάται τίποτα ο Φάντα, αλλά είναι σίγουρος πως το λαηβ ήταν καλό. Αρκετά με τις νοσταλγίες, επαναφορά στο σήμερα, δηλαδή την περασμένη παρασκευή όπου οι Raveonettes βρέθηκαν μπρος σε ένα γεμάτο γκαγκάριν. 
Στα της σκηνικής παρουσίας άμα κάποιος ήταν πολύ πολύ πολύ κακεντρεχής θα μπορούσε να πει πως δεν ήταν οι raveonettes αλλά ο τραγουδιστής των drunken haze με μια κούκλα από τις βιτρίνες της Ερμού. Αλλά επειδή ο Φαντασμένιος δεν είναι τέτοιος και σκεπτόμενος την εικόνα των low πριν από λίγες μέρες, ψύχραιμα θα πει ΣΚΑΤΑ, ΣΚΑΤΑ, ΣΚΑΤΑ!! ΠΟΤΕ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΡΕ; ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΣΙ ΡΕ; 
Στο μουσικό κομμάτι τα πρώτα δυο τραγούδια έπαιξαν σε mode να μην ενοχλήσουμε τη γειτονιά, και μόνο στο encore η ένταση δικαίωσε όσους, χωρίς ντροπή, χρησιμοποιούσαν την αναφορά των The Jesus and the Mary Chain μετά το λαηβ στο κύτταρο. Το άσχημο της βραδιάς, και το κακό του κάθε λαηβ είναι το μη λαηβ. Ναι έχουμε κρίση, χρωστάμε σε όλη την Ευρώπη αλλά είναι άκομψο σε ένα λαηβ τέτοιου είδους βασικοί ήχοι όπως το μπάσο και πολλές φορές τα τύμπανα να είναι προηχογραφημένοι. 
Υφολογικά οι Raveonettes μοιάζουν να ισορροπούν σε μια τραμπάλα που παίζει μεταξύ garage rock και shoegaze, γέρνει αισθητά από τη μεριά του δεύτερου, χωρίς όμως να προλάβει και εκεί να βρει το έδαφος. Αρκετά με τη γκρίνια γιατί θα διαβάζετε και θα λέτε πως έχει γίνει γεροπαράξενος ο Φαντασμένιος και όλα του φταίνε. Βασικά δεν διαβάζετε, οπότε πάμε για επίλογο κομπλέ. Οι Ravonettes σε κάθε δίσκο έχουν 1-2 διαμαντάκια, με συνέπεια να γυρίζουν τις σκηνές με ένα setlist που σχεδόν εγγυάται τη διασκέδαση. Ωστόσο στο εκτελεστικό κομμάτι φάνηκαν έως νωθροί, με αποτέλεσμα να περάσουν καλά κυρίως οι φανς, που έτσι και αλλιώς το είχαν προαποφασίσει αυτό. 

1 comment:

South Of The River said...

Θα συμφωνήσω (ααα... δεν πάμε καλά....) ότι σε κάθε δίσκο έχουν τουλάχιστον 1-2 καλά τραγούδια, ενίοτε και περισσότερα...

Παρά το τόσο τρελά αβανταδόρικο για συναυλία είδος που παίζουν, κάνουν λάιβ στα όρια του αδιάφορο / κακό...

Θυμάμαι αρχές 12 (;) στο Κύτταρο, από τις πιο στημένες / διεκπεραιωτικές συναυλίες, στα όρια της αρπαχτής...