01 Απριλίου 2013

βράδια στα Εξάρχεια | συνέβη στο an | το κάνανε οι The Men

Στο φετινό τους δίσκο οι The Men έχουν ένα τραγούδι (I Saw Her Face) το οποίο γράψανε ουσιαστικά λαηβ μια και έξω. Ήταν λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, όταν ξεκίνησαν να παίζουν και συνέβη αυτό: "I dont't know where she came from, but she was there-and her and I were moving. It felt right to fly around the corner like a mountain lion and give Rich the nod to kick it up, so i did. He rolled on the snare and we took ourselves a little higher. After the cymbal hiss ran out, we riled upsatirs and gave the take a listen. We had done something. Now it's yours." 

Οι Men από την τελευταία φορά που βρέθηκαν στο an, έχουν κυκλοφορήσει το περσινό open your heart και το φετινό New Moon. Ζούμε πια στην εποχή που τα νέα συγκροτήματα είναι ερωτευμένα με νεοπαλιοροκάδες Dinosaur Jr., Husker Du, και φυσικά Sonic Youth. Δεν θα ήταν παράλογο να πει κάποιος πως οι The Men έχουν μια εμμονή με τους Husker Du. Ξεκίνησαν σε σούπερ ταχύτητες αλά hardcore και με τους τελευταίους δυο δίσκους κάνουν στροφή προς την μελωδία και τα αργά κομμάτια. Σε σημείο που θυμίζουν Neil Young ή και πρώιμους REM. Με τον ίδιο τρόπο που οι Husker Du με τα Flip your Wind και Candy Apple Grey  έκαναν στροφή στη μελωδία. Δηλαδή είναι τυχαίο που το καλύτερο κομμάτι του περσινού δίσκου είχε τίτλο Candy? Ή μήπως το Green Eyes δεν είναι το Half Angel Half Light; Αυτά στη μια πλευρά. Γιατί η δεύτερη πλευρά του δίσκου ξεκινά με το The Brass που μοιάζει με ρεμιξ ενός εκ των δυναμιτών του Leave Home, λέγε με Lotus. Με αδάμαστη ενέργεια και αέναο συνθετικό οίστρο οι The Men φαίνεται να είναι το συγκρότημα που θα πάρει το θρόνο  των Deerhunter (άρχοντες του αλτερνατιβ- διάδοχοι των pavement)  όταν αυτοί βγάλουν τη δισκάρα που θα τους στείλει στα στάδια.

Στα του λαηβ όπως και πέρσι αι ενισχυτέ  εκοκκίνισαν, τα τύμπανα εκοπανήθηκαν ανελέητα και με δυναμισμό θαυμαστό. Ετραγούδαγαν όλοι τους, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Φαντασμένιο να προσθέσει στο μακρύ κατάλογο με τις επιρροές τους Beach Boys. Κάποιες φορές θύμιζαν Neil Young ή The Band γεγονός που μάλλον θα χαροποιούσε τους ήρωες τους (τους Husker Du De) που δεν είχαν κανένα κόλλημα να διασκευάζουν κλασικά ροκ κομμάτια. Κιθαριστικά σόλο αλά J. Mascis is god, κόσμος χαμός, super reverb, ήχος χάλι κατάμαυρο, και στιγμές. Όμορφες στιγμές, μπλεγμένες με διάφορα συναισθήματα. Νέο στοιχείο στο ρεπερτόριο τους που μαζί με την ενέργεια που βγάζουν τους καθιστούν σχεδόν μοναδικούς τούτη την εποχή. Now we are yours. 

~~~~~~~~~~~~o~~~~~~~~~~~~

Αμερικανιές και The Men στα ακραία ραδιοφωνικά φαινόμενα όπως μεταδόθηκαν αυτή την Κυριακή από τον poplie


Δεν υπάρχουν σχόλια: