Ο Φαντασμένιος βρέθηκε να τρέχει με ένα κουτάκι στο χέρι. Το ανοίγει και βλέπει επτά χαπάκια, τα κατεβάζει και ξαφνικά ο δρόμος γίνεται ανηφορικός. Καθώς τρέχει βλέπει τους ανθρώπους που τον κοιτούν με ένα βλέμμα του στιλ "τι κάνεις εσύ εδώ". Αφηρημένος καθώς είναι αποφεύγει την τελευταία στιγμή ένα τραμ σαν αυτά του Σαν Φρανσίσκο. Για την ακρίβεια σχεδόν πετάει πάνω του. Βαριά ψυχεδέλεια. Η καρδιά του χτυπά σαν τρελή και οι ήχοι φτάνουν στα αυτιά του με έκο. Μέσα στο χαμό συναντά μια γιγάντια ντουλάπα. Σπάει το λουκέτο, μπαίνει μέσα όπου τελικά υπάρχει ένα δωμάτιο με πολύχρωμη ταπετσαρία. Το πάτωμα μυρίζει ουίσκι και σε μια γωνία κάθετε σε μια καρέκλα ένας εύσωμος μουσάτος τύπος περιτριγυρισμένος από άπειρες γυμνές γυναίκες. "Φαντασμένιε την έχεις ακούσει λίγο εε;" του λέει και χαμογελά.
1 comment:
φαντασμένιε, το 7 πάει ανάποδα ε;
Post a Comment