like here nowhere

Ok ο fantasmenios συχνά πυκνά ειρωνεύεται και αστειεύεται. Η παρακάτω πρόταση όμως είναι πέρα για πέρα αληθινή: το Βαριέμαι του Μαζωνάκη είναι τεράστιο τραγούδι. Οπως τεράστιο είναι και το video clip, το οποίο ταιριάζει τόσο πολύ με το τραγούδι όπως το τζιν με το τόνικ (sic). Τζαζ αισθητική, παιχνιδιάρικα πνευστά, μελωδία στο πιάνο και ερμηνεία ο ορισμός του cool. Λόγια βγαλμένα από τη ζωή, που όλοι οι άντρες έχουν πει :"αχ πόσο βαριέμαι να σε αγαπάω με τον τρόπο που σ αρέσει.. " και λόγια που μόνο ο Μαζώ και o fantasmenios μπορούν να πουν :"αχ πόσο βαριέμαι να είμαι αυτός που πάντα θέλουνε οι άλλοι.."
Ο Μαζώ είναι ένας από εμάς όταν λέει "καπνίζω τα τσιγάρα μου και παίζω στην κιθάρα μου τραγούδια για φευγάτους και για μένα", άλλωστε ας μη λησμονούμε πως είναι ο ίδιος καλλιτέχνης που σε παλιότερο τραγούδι του λέει τον αθάνατο στίχο: "εγώ οι δίσκοι μου και το ουίσκι μου". Για το βίντεο τι να πει κανείς; Φωτογραφία κάτι μεταξύ lost highways και simple blood. Ενα μίνιμαλ αριστούργημα και μια πανέξυπνη σεναριακή ανατροπή, καθώς ενώ περιμένεις να διακοπεί το κλιπ μετά την εκτέλεση του μπέναλτι μένεις μαλάκας όταν στο τελευταίο πλάνο βλέπεις τη μπάλα να μπαίνει γκολ στο άδειο τέρμα. Γιατί είναι άδειο το τέρμα άραγε; Τι θέλει να πει ο ποιητής;

-----------//-----------

Αλλοι αγαπημένοι στίχοι του κακού παιδιού της Ελληνικής λαϊκό-ποπ: "Τέσσερις πήγε μου είπαν πάλι φύγε, φύγε από το μαγαζί", και "κάθε βράδυ του Σαββάτου κλαίω και είμαι του θανάτου"