ότι θυμάμαι χαίρομαι

Δύο πράγματα έκαναν εντύπωση στον fantasmenio όταν διάβασε το MUZINE. 1.Μετά από χρόνια επιτέλους ένα περιοδικό με ξεχωριστή αισθητική 2. Να και ένα μουσικό περιοδικό που δεν ασχολείται με το παρόν και το μέλλον αλλά με το άμεσο παρελθόν καθώς κατά βάση στο πρώτο αυτό τεύχος παρουσιάζονται μουσικές από το 2004 και 2005! Δυο καλοί λόγοι για να το ψάξεις στο γνωστό γωνιακό περίπτερο (εκεί που αγόραζες το sense, το fractal και το overdub). Αφού λοιπόν το κάνουν αυτοί θα το κάνει και ο fantasmenios.

Ο Benoît Pioulard κυκλοφόρησε το 2006 υπό την κηδεμονία της kranky τον δίσκο Précis. Οπου Benoît Pioulard ο γεννημένος στο Michigan πολυ-οργανίστας Thomas Meluch. Ο Thomas αν και πιτσιρικάς πρόλαβε να παίξει (κυρίως ντραμς) σε 5-6 post rock* συγκροτήματα πριν τελικά αποφασίσει να ηχογραφεί και να παίζει μόνος του. Στα πρώτα του ακούσματα συγκαταλέγονται οι Slint, οι Velvet Underground και οι Broadcast, ενώ πιο μετά κόλλησε με τα φιντάνια της Warp: Boards of Canada, Vincent Gallo και Mira Calix. Το Précis πέρα από το εξαιρετικό artwork, μουσικά ξεχωρίζει για τις πολύ όμορφες μελωδίες, τα χωρίς υπερβολές φωνητικά, τη διόλου βαρετή χρήση ακουστικής κιθάρας που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα του τύπου θέλω να γυρίσω στη φύση αλλά δεν είμαι και ο Alejandro Escovedo. Βάλε και τις post rock καταβολές-επιρροές και έχεις 37 λεπτά υπέροχης μουσικής από κιθάρες (δυο ακουστικές, μία ηλεκτρική), μπάσο, τσέλο, καμπάνες, καμπανάκια, σαντούρι, διάφορα ντραμς, drum machine, tape recorders κ.α.

*δείτε στο χάρτη που είναι το Michigan και θα καταλάβετε γιατί έπαιζε σε post rock συγκροτήματα