o Βόμβος | Ak'chamel, The Giver Of Illenes στην Ελλάδα

 O Βόμβος. Κανονικά έτσι λεγόταν η εκπομπή στον poplie, αλλά όλοι τον λενε Βόμβο. Αγνός μουσικόφιλος. Δεν τον νοιάζουν τάσεις, μόδες, δεν τον νοιάζει τίποτα. Πιάνεται από κάτι που του αρέσει και το διερευνά διεξοδικά. Συλλέκτης ατρόμητος, εφόσον βρει ένα συγκρότημα που του αρέσει είναι απλά θέμα χρόνου να αποκτήσει ό,τι έχουν κυκλοφορήσει ποτέ σε φυσικό προϊόν. Ο μύθος λέει πως υπάρχουν περιπτώσεις συγκροτημάτων που έχει περισσότερες κυκλοφορίες από τους ίδιους τους δημιουργούς. Είναι ακριβής, δεν θα πει ποτέ κάτι που δεν ξέρει και δεν θα αφήσει ποτέ να περάσει αναπάντητο ή αδιευκρίνιστο κάτι που του ακούγεται λάθος. Είναι σίγουρο πως και για αυτό το ποστ έχει ήδη κάποια σχόλια, τον τόνο που λείπει στο λενε στην αρχή του ποστ και ποιος ξέρει τι άλλο. 

Είναι ο μεγαλύτερος οπαδός των Godspeed You! Black Emperor που έχει γνωρίσει ο Φαντασμένιος. Τους έχει δει 15 φορές, ήταν σε όλες τις περιοδείες που έχουν κάνει, Ο μύθος λέει πως είναι ο τύπος που τους είχε κλέψει το MiniDisc στην πρώτη τους εμφάνιση στο Ρόδον το 2002. Έχει πάρα πολλά αγαπημένα συγκροτήματα. Ξεκινάει από κάτι που το αρέσει και ψάχνει τα πάντα, ονόματα, συνεργασίες, γενεαλογικό δέντρο, ζώδια, ομάδα αίματος, δισκογραφικές, ανακαλύπτει συνδέσεις που ενδεχομένως ούτε οι ίδιοι καλλιτέχνες δεν ξέρουν. Για κάποιο χρονικό διάστημα ισχυριζόταν πως το αγαπημένο του συγκρότημα είναι οι Master Musicians Of Bukkake. Tου αρέσουν οι μονότονοι ήχοι, τα μελωδικά ξεσπάσματα και τα ανατολίτικα ντιριντάχτα. Θα ήθελε να είναι ο τρίτος αδερφός Bishop. Κάποια περίοδο έφαγε τεράστιο κόλλημα με τους Coil, ωστόσο δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα , είναι τέτοια η ακεραιτότητα του (για την ιστορία, μίλησε με τους GYBE και τους επέστρεψε το MiniDisc) που κανείς από τους οικείους του δεν φοβήθηκε ότι μπορεί να μπλέξει σε τίποτα περίεργα με κεριά και υπόγεια κλπ. 

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα εμφανίζεται προτείνοντας διάφορους δίσκους, που ενδεχομένως θα ζόριζαν συντάκτη του Quietus με πολυετή προϋπηρεσία στο Wire. Πόσο μάλλον τον Φαντασμένιο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Βόμβος δικαιώνεται όμως, και ο Φαντασμένιος ουρλιάζει από ενθουσιασμό και ξεχνά να δώσει τα εύσημα. Ο μύθος λέει πως είναι ο πρώτος Έλληνας που απέκτησε το agaetis byrjun των Sigur Ros. Πόσο καιρό λέει άραγε για τους Ak'chamel; Ak'chamel στην Αθήνα, Ak'chamel στα Τρίκαλα, Ak'chamel και στη Θεσσαλονίκη. Και από πίσω ο Βόμβος να καταπίνει τα χιλιόμετρα. Οι 3 συναυλίες σε 4 μέρες ξεπέρασαν και τον Φαντασμένιο που είδε 4 φορές φέτος τους Χειμερινούς Κολυμβητές. Η εμφάνιση των οποίων στο Λυκαβηττό ήταν η καλύτερη, είχαν φουλ σύνθεση με Κώστα Σιδέρη, και κύριο Αργύρη να εντάσσει στο ρεπερτόριο της πρόζας τον θάνατο πάνω στη σκηνή. Παίρνει σίγουρα το βραβείο αυτοσαρκασμού και ειρωνείας 2024. Ο Βόμβος δεν είδε κανένα λαηβ των χειμερινών, αλλά αν έβλεπε τότε θα ξεχώριζε αυτό της Χαλκίδας. 

Ο Βόμβος δεν είναι για τα εύκολα, ψάχνει να βρει την ομορφιά εκεί που κανείς δεν πιστεύει πως υπάρχει, όπου σταματάνε όλοι αυτός συνεχίζει, του αρέσουν οι σπανιες κυκλοφορίες, τα CD-R, τα μπουτλεγκ και τα EP. Πάντα ο αγαπημένος του δίσκος είναι ένα EP, στανταρ θα επανέλθει εδώ για να διορθώσει, αλλά όχι κύριε Βόμβε, η αλήθεια είναι μία, πάντα ο καλύτερος δίσκος είναι ένα EP. Και φυσικά η καλύτερη συναυλία των Ak'chamel ήταν στα Τρίκαλα. Θα συμφωνήσει και ο Φάντα που είδε όλα και όλα 9 λεπτά από το λαηβ της Αθήνας. Νέο ρεκόρ στο δείκτη τιμή ανά τραγούδι μετά από αυτό των Grails. Τι έχει γίνει και φτάσαμε το Ρομάντσο να ξεκινάει τα λαηβ στην ώρα τους; Και ποιοι είναι όλοι αυτοί; Κανονικά θα ήταν 12 άτομα. O Bόμβος είναι σκληρός κριτής. Η πρώτη πανελληνία περιοδεία των νεαρών τεξανών Ak'chamel θα μείνει στην ιστορία, θα γίνει μύθος. Το ποστ δεν είναι η βιογραφία του Βόμβου, σκοπός ήταν η ανασκόπηση αυτής της περιοδείας.

Ο Βόμβος δεν έχει δώσει την άδεια του για κάτι τέτοιο.

Δεν έγραψα βιρτουόζος (μπράβο μου) | Colin Stetson στο Gazarte 19/10

 

 Άντε να γράψεις για αυτό το πράγμα. Δείτε τη φωτογραφία. Κάντε ζουμ και δείτε τα μικρόφωνα που έχει πάνω το σαξόφωνο του Stetson. Έχει περάσει μια εβδομάδα και ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει ο Φαντασμένιος πως η ωριαία του εμφάνιση δεν είχε προηχογραφημένα μέρη. Γενικά για αυτό το λαηβ θα γραφτούν φοβερές υπερβολές και φράσεις με περίεργες λέξεις που θα προσδιορίζουν ατμόσφαιρες, δυστοπίες και λοιπά και λοιπά, που θα ακούγονται λόγια αλλά στην πραγματικότητα δεν θα βγάζουν κανένα νόημα. 

Ο ήχος ήταν απίστευτος, σαν να ακούς το CD, και οι προβολές από πίσω και αυτές λαηβ, είναι όλα τέλεια, δεν πρέπει να έχει συγκεντρωθεί τόσο πολύ ταλέντο σε τόσο μικρό χώρο ξανά. Η τεχνική προκαλεί δέος αλλά δεν ήταν να παίξουν και 2η μέρα οι Godspeed You! Black Emperor; Τέτοια ώρα θα παίζανε το Cliffs Gaze. Ο άλλος εκεί πάνω παλεύει με κάθε του κύτταρο για να πετύχει τον ήχο που δεν θα πιστέψει ποτέ κανείς και εσύ ρε Φαντασμένιο σκέφτεσαι τους GYBΕ επειδή πριν από 24 ώρες τα μάτια ήταν δακρυσμένα και η τρίχα κάγκελο, κοίτα ρε εδώ τι γίνεται, είναι μέσα όλοι οι εστετ της σύγχρονης μουσικής. Και να, αυτό που παίζει τώρα θα ήταν τέλειο για πριν από τους GYBE. 

Ξεκόλλα ρε Μένιο κούρασες, συγκεντρώσου. Συγκεντρώσου όπως οι κύριοι που έβλεπαν το σαπορτ, τον κυρ Jay Glass Dubs και τους ενοχλούσες επειδή μίλαγες. Φαντασμένιο εδώ είναι γκαζάρτε, τα πράγματα είναι σοβαρά, υπάρχει επίπεδο, υπάρχουν άνθρωποι που το επιπέδο τους και ο βαθμός συγκέντρωσης τους είναι τόσο ψηλά που προτιμούν το σαπορτ από αυτά που έλεγες (και πραγματικά μπράβο τους). Όλοι ξέρετε τι έλεγε ο Φάντα. Είναι πραγματικά φοβεροί οι κύριοι, μπράβο τους και πάλι. Και ο Stetson υπέροχος, ειδικά στα δύο τελευταία τραγούδια εξύψωσε το απόκοσμο (sic = εδώ έχουμε τη συνεισφορά του Φαντασμένιου στις φράσεις που δεν βγάζουν νόημα και θα γραφτούν για αυτό το λαηβ).  Αλλά αυτό εδώ μοιάζει νομοτελειακό, είναι τέτοιο το επίπεδο, φαίνεται από τα υπέροχα μαύρα κομψά ρούχα, από το πως κρατάνε το πιγούνι τους, οι προσεγμένες εκφράσεις θαυμασμού που παίρνουν τα πρόσωπα τους, είναι πολύ εκλέκτικ η φάση και πολύ τέλεια και τόσο αβαντ που δεν ακούστηκε ούτε μια λευτεριά στην Παλαιστίνη. 

Σε έναν ιδανικό κόσμο θα έπρεπε να σκάσει ο Πετρολούκας Χαλκιάς, να του κολλήσει ένα 50ικο στο σαξόφωνο και να του πει, παλικαράκι μου είσαι ωραίος, παίξε τώρα και το "ένα βράδυ βγήκε ο χάρος" να γίνουμε. 

καλό σας! Σαββατοκύριακο | Godspeed You! Black Emperor στο Floyd 18/10

Η διαδικασία

Είναι σχεδόν πάντα η ίδια. Ξεκινάνε μια περιοδεία και από την πρώτη κιόλας συναυλία βγαίνουν ωραιότατα μπουτλεγκ με το νέο υλικό. Το οποίο πάντα έχει μέσα μια σύνθεση με την οποία ο Φαντασμένιος κολλάει για πάντα, την ακούει για μέρες, συνεχόμενα, δυνατά, πολύ δυνατά, το ξέρουν οι γείτονες, το ξέρουν τα πουλιά, το ξέρει ο Άγιος Ελευθέριος και τα μισά Πατήσια. Είναι σαν βενζίνη στη μηχανή της ελπίδας για ζωή όταν ο Φάντα καταλήγει σε εκείνα τα πιο καθοριστικά δευτερόλεπτα, τα δευτερόλεπτα που πραγματικά έχουν σημασία.

Τα δευτερόλεπτα

αυτά είναι πολύ πιο σημαντικά από κάποια αλλά δευτερόλεπτα, παραδείγματος χάριν σήμερα στις 9:13 του πήρε περίπου 17 δευτερόλεπτα του Φαντασμένοιου να ανοίξει το ψυγείο, να πάρει το μπουκάλι με το γάλα, και να γεμίσει ένα ποτήρι. Ναι είναι γρήγορος. Στα μέσα των 70s κάπου τόσο πρέπει διήρκεσε και η έκπληξη του Άλλεν Γκινσπεργκ όταν διάβασε την παρατήρηση του Γκρέγκορυ Κόρσο ότι το διάρκειας 24.000 ετών Μεγάλο Έτος (ή Βαβυλωνιακό Έτος) ισούται με το χρόνο υποδιπλασιασμού του πλουτωνίου. Το αποτέλεσμα ήταν το ομηρικής μορφής ποίημα Πλουτώνια Ωδή (εκδόσεις Aπόπειρα, 2002, μετάφραση Τάσος Σαμαρτζής). Στο ίδιο βιβλιαράκι υπάρχει και μια επιλογή ποιημάτων από τα οποία ο Φάντα ξεχωρίζει ένα απόσπασμα από το  Ρουρ-Γκέμπιτ που έγραψε τον Δεκέμβρη του 1979 στη Γερμανία. Το διαβάζετε σε 17 δευτερόλεπτα:

Πάρα πολλή βιομηχανία

Πάρα πολλά φαγιά

Πάρα πολλή μπίρα

Πάρα πολλά τσιγάρα

 

Πάρα πολλή φιλοσοφία

Πάρα πολλές ιδέες

Λιγοστά δωμάτια-

Λιγοστές ιδέες

 

Πάρα πολλή αστυνομία 

Πάρα πολλά κομπιούτερ

Πάρα πολλά στερεοφωνικά

Πάρα πολλή χοιρινό

 

Πάρα πολλής καφές

Πάρα πολλή κάπνισμα

Κάτω από γκρίζες σκεπές

Πάρα πολλή υπακοή

 

Είτε είναι 1979, είτε είναι 2024 τέτοια 17 δευτερόλεπτα είναι πάντα απολαυστικά.

Απόλαυση

είναι το γάλα μάρκας Στάμου ή Εβολ κατά προτίμηση, την ώρα που πέφτει ο ήλιος και παίζει δυνατά το untitled #1, το πρώτο κρεσέντο ναι ναι, αλλά όλη η δουλειά είναι στο δεύτερο ξέσπασμα, στο λεπτό 10, που σκάει το αλά μορικόνε ριφ που το έχουν κάνει τόσες φορές που είναι άδικα να το λέμε μορικόνε, το έχουν κάνει τόσες φορές που τελικά είναι διαδικασία, να υπάρχει μια στιγμή ας πούμε 17 δευτερολέπτων στο δεύτερο κρεσέντο που είναι σαν το κλικ που κάνει το όπλο πριν το τράβηγμα τις σκανδάλης, τότε που ξέρεις εσύ οι γείτονες, ο Άγιος Ελευθέριος και οι όμοροι δήμοι πως θα φύγει η σφαίρα, αδρεναλίνη, ευτυχία, συγκίνηση, βάλτο αγόρι μου, όλα μαζί, όλα μαζί. Σύμφωνα με τη διαδικασία, περνάει ο καιρός και κάποια στιγμή έρχονται τα νέα, ανακοίνωση, έρχονται στην Ελλάδα. Επιβεβαίωση της συναλλαγής και περνάμε στο επόμενο στάδιο, αυτό της προσμονής.

Η προσμονή

για το επόμενο λαηβ των Godspeed You! Black Emperor είναι κάθε φορά και μεγαλύτερη. Μοιάζει παράδοξο αλλά είναι πραγματικότητα, για μήνες όλα ρυθμίζονται σύμφωνα με αυτή τη μέρα. Την τελευταία εβδομάδα ο Φαντασμένιος νιώθει αμαρτωλός όταν βάζει να ακούσει οτιδήποτε άλλο, κάθε μέρα που περνάει πρέπει να κανονιστεί και η παραμικρή λεπτομέρεια, πόσες ώρες θα κοιμηθεί την προηγουμένη, τι ώρα θα πιει τον τελευταίο καφέ, το φλασκί, θα είναι sold-out; Υπάρχει και το τραύμα με το αδιαχώρητο Gagarin το 2010. Γενικά έχει χρόνια που δεν βλέπει τα σαπορτ ο Φαντασμένιος αλλά εδώ είναι ο Matt Ball (Big Brave) που μαζί με τον Menuck κυκλοφόρησαν πριν ένα μήνα ως WE ARE WINTER’S BLUE AND RADIANT CHILDREN τον πολύ καλό πρώτο τους δίσκο. Ο Κανόνας λέει πως τα φανατικά κιθαριστικά συγκροτήματα τελειώνουν το σετ παίζοντας με πεταλάκια, κιθάρες, βύσματα, η χαρά της παραμόρφωσης και των επαγωγικών φαινομένων. Στην εμφάνιση του Matt Ball αυτό ήταν το κύριο μέρος. Βόμβοι. Βγάζοντας την γλώσσα στους θεσμούς φάνηκε να παίζει κανονικά - κανονικά για όσους θεωρούν πως ο Kevin Shields, οι Sonic Youth και οι Velvet Undergound είναι η αγία τριάς της ηλεκτρικής κιθάρας - στο τελευταίο "τραγούδι". Εδώ τα εισαγωγικά είναι τόσο μεγάλα που φαίνονται από το φεγγάρι. Σε κάποια φάση πίσω του στάθηκε ακόμα ένας τύπος με ένα μπάσο, μπορεί να έπαιζε μαζί του, μπορεί να κούρδιζε, μπορεί και τα δύο να είναι αλήθεια, δεν έχει και πολύ σημασία.

Δεν έχει σημασία

που ο τίτλος του νέου δίσκου των Godspeed (NO​ ​TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28​,​340 DEAD) είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν αυτοί που το 1998 πίστευαν πως οι Mogwai είναι ότι πιο κουλ υπάρχει αλλά το 2003 το ποστ ροκ είναι βαρετό και δεν έχει λόγο ύπαρξης. Βάση διαδικασίας θα έρθουν και αυτοί για να πουν μετά τη μαλακία τους.  Οι Godspeed You! Black Emperor κάνουν το ίδιο πράγμα σχεδόν 30 χρόνια τώρα. Τα artwork, οι προβολές, η μουσική, είναι όλα της ίδιας αισθητικής. Οι Godspeed You! Black Emperor είναι όσο δήθεν είμαστε όλοι μας, είτε είναι 1979, είτε 2003 είτε 2024. Αναμενόμενη η φωνή του κόσμου για  free palestine που τελικά έγινε λευτεριά στην Παλαιστίνη, αλλά η ανατριχίλα είναι όταν αχνοφαίνεται για πρώτη φορά το Hope.

HOPE

η ίδια πάντα συγκίνηση, οι 8 μουσικοί σε ένα ημικύκλιο και από πάνω τους οι διπλές προβολές των 16mm, αυτό το λαηβ θα είναι το καλύτερο από όλα, το untitled #1 λέγεται πλέον BABYS IN A THUNDERCLOUD. Παίζουν δυνατά, πολύ δυνατά, ακόμα και με μικρά λάθη το τραγούδι αυτό είναι επικό, είναι σίγουρα μέσα στις πέντε καλύτερες συνθέσεις των GYBE. Οι κιθάρες στο RΑINDROPS CAST IN LEAD είναι ω να σου! γαμήσω. Σύμφωνα με τη διαδικασία μετά από τις φορτισμένες στιγμές ακολουθεί ένα αίσθημα κενού, δεν είναι ακριβώς βαρεμάρα, και μάλλον προέρχεται από την ανάγκη για την επόμενη επική στιγμή. Αυτό το διάστημα είναι καθοριστικό για την ποιότητα των λαηβ των GYBE, όσο μικρότερο τόσο καλύτερη η συναυλία. Και για πρώτη φορά παίζουν στην Ελλάδα Piss Crowns. Σε κάποια στιγμή μοιάζουν να το έχουν χάσει, αλλά με μαγικό τρόπο σουλουπώνονται και ξεκινάει αυτός ο καταιγισμός ήχων, ΟΙ ΚΙΘΑΡΕΣ, η μελωδία της ευτυχίας στη μέση του τραγουδιού, ελάτε να χορέψουμε βαλς, η χαρμολύπη στη μέση του τραγουδιού και μετά σκάνε τα μαύρα σύννεφα, θυμός, ένταση, δάκρυα, όλοι μαζί συντονισμένοι παίζουν την πιο όμορφη μουσική του κόσμου, παίζουν το East Hastings, η διαδικασία, τα δευτερόλεπτα, η απόλαυση, η προσμονή, δεν έχει σημασία, HOPE, καλό σαββατοκύριακο.