φανταέξι

 

Οι April Magazine είναι ένα indie pop Lo-Fi συγκρότημα από το Σαν Φρανσίσκο το οποίο έχει περάσει από τα ακραία μουσικά φαινόμενα εδώ  και εδώ.  Ο φετινός τους δίσκος Wesley's Convertible Tape For The South υπάρχει μόνο στο bandcamp οπότε οριακά θα μπορούσε να μπει και στην ενότητα streaming screaming την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ. Ωραίο αυτό με τα εδώ που έχουν λινκ, κάτσε να βάλω και άλλο ένα εδώ, εδώ. Ωραίο ήταν. 

Για το νέο δισκάκι των April Magazine δεν έχει αλλάξει κάτι, ισχύουν όλα όσα έχει γράψει ο  Φάντα εδώ και εδώ. Αλλά και να μην τα είχε γράψει ο Φαντασμένιος είναι τέτοιο το lo-fi μεγαλείο του δίσκου που από τα πρώτα δευτερόλεπτα δείχνει τη σπουδαιότητα του. Σπουδαιότητα; Πφ.

 Επικρατεί ένα χάος, άπειρη κίνηση, νευρικοί οδηγοί με μανία προσπαθούν να κερδίσουν μισό μέτρο. Το μίσος για τον μπροστινό που δεν είχε αντίδραση εκκίνησης F1 στο φανάρι είναι τέτοιο που θα καύλωναν να τον δουν να τον καταβροχθίζουν χιλιάδες σκουλήκια ενώ κρατάει το τιμόνι. Η πόλη είναι γεμάτη λαμπάκια, λαμπάκια, κλαρίνα, μπουζούκια, τραπ, βία, μπουλινγκ, κακομαθημένα, καλομαθημένα, το πρωτάθλημα είναι στημένο και ο ουρανός βρωμάει. Οι April Magazine είναι σε ένα μαύρο σύννεφο πάνω από την πόλη και να παίζουν μουσική περίεργη, απόκοσμη, μελαγχολική αλλά όχι θυμωμένη. Της τάβλας. Οι April Magazine είναι οι Leningrad Cowboys της πραγματικής ζωής, είναι ο Burial που μεγάλωσε με Stone Roses και Jesus and Mary Chain, είναι αυτοί που θα αναστήσουν το ροκ όταν ο Dean Wareham επιλέξει κάποιο δίσκο τους στο What's in my bag του Ameoba. Πάλι καλά που δεν διαβάζει καμία.

~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~

 

Δίσκο μέσα στο 23 έβγαλε και το αδερφό συγκρότημα Cindy. Αν θέλετε το ακούτε εδώ, δεν το πήρε όμως χαμπάρι ο Φαντασμένιος οπότε έμεινε εκτός φανταλίστας και μένουμε σε αυτά που είχε γράψει για το προηγούμενο τους εδώ.