φανταέντεκα

 Top-3 βιβλίων που ο Φαντασμένιος έχει ξεκινήσει πάνω από 100 φορές αλλά δεν κατάφερε ποτέ να τα τελειώσει: 

 

-  Όταν έκλαψε ο Νίτσε του Γιάλομ. Αυτό ήταν ένα ιδιαίτερο δώρο το οποίο υποτίθεται πως έκρυβε ένα μήνυμα για τον νεαρό φάντα, ο οποίος όμως με ανεπτυγμένο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης προτίμησε να αφήσει το μήνυμα στη θέση του γεμίζοντας το κενό της απώλειας με dEUS και Tindersticks.

-  Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Μαρσελ Προυστ. Με αυτό έχει κάνει μακράν τις περισσότερες προσπάθειες ο Φάντα, με την κρυφή ελπίδα ενδεχομένως πως θα πεθάνει ενώ το διαβάζει. Δεν πρέπει να υπάρχει πιο κουλ θάνατος από αυτόν,

- Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας του Καστοριάδη. Ε όλοι κάποια στιγμή φτάνουν σε ένα σημείο που πιστεύουν πως έχουν βρει τη μία και μοναδική αλήθεια, ο Φαντασμένιος ήθελε να τη στηρίξει και βιβλιογραφικά αλλά είναι τόσο πολλά και τόσο μικρά τα γράμματα της έκδοσης του κέδρου που τις περισσότερες φορές έκανε ένα άλμα και έφτανε στη σελίδα 511 η οποία έχει τίτλο "Ριζικό Φαντασιακό, θεσμίζουσα κοινωνία, θεσμισμένη κοινωνία".  Εκεί ο Καστοριαδης μιλάει για τις δυο διαστάσεις που έχει το ριζικό φαντασιακό, την κοινωνική και την ατομική. Το ριζικό φαντασιακό είναι η δυνατότητα της ψυχής να φαντάζεται και να δημιουργεί νέα είδη, νέα οντολογικά είδη, νέους θεσμούς, αξίες, σημασίες. 

 

Επίσης είναι και ο τίτλος του νέου δίσκου των Coti K, Γιάγκου Χαιρέτη και Πάνου «Τσίκο» Κατσικιώτη, ο οποίος είναι ένα κράμα ποστ ροκ με κρητικά, wait for it, ριζιτικα φαντασιακό θα μπορούσαμε να πούμε. Έτσι για να υπάρχει και το όνομα του Σεφερλή στο ίδιο ποστ με τον Καστοριάδη και τον Προυστ.

O Coti και η παρέα του σίγουρα έχουν στο μυαλό τους το ριζικό φαντασιακό αλλά είναι συζητήσιμο το πόσο καινοτομούν. Το σίγουρο είναι πως σε αντίθεση με το βιβλίο του Καστοριάδη, ο δίσκος κυλάει μια χαρά. Υπάρχει το στοιχείο της επανάληψης αλλά είναι τόσο σωστός και κολλητικός τόσο όσο ο ρυθμός που να μοιάζει λίγη η μία ώρα που διαρκεί. 

Η καλύτερη κυκλοφορία του Coti K. ενδεχομένως. Ναι θα το πει ο Φάντα ο οποίος βέβαια πέτυχε το δίσκο όταν διέσχιζε τις Άλπεις οπότε εδώ υπάρχει σίγουρα ανεπτυγμένη η θεωρία της σχετικότητας - από άλλο βιβλίο αυτό.