Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς (αυτή με τον πουτσομεζέ)

Η νέα ταινία του Οικονομίδη είναι μια πάρα πολύ καλή ταινία, απολαυστική μέχρι το τελευταίο νανοδευτερόλεπτο, αλλά είναι σίγουρα η χειρότερή του ως τώρα. Μοιάζει με διάλειμμα για διαφημίσεις μετά από μια σειρά ταινιών που πάσαρε το σχόλιό του με όλο και πιο μαεστρικό οικονομιδικό τρόπο. Και δεν είναι πως η τρύπια καρδιά δεν έχει σχόλιο απλά το "όλα έχουν την τιμή τους" μοιάζει με τσίμπημα από κουνούπι σε σχέση με τις απανωτές γροθιές των προηγούμενων ταινιών. Βγαίνεις από το σινεμά, έχεις περάσει καλά και πας για ποτάκι. Σαν να είδες μια καλή σειρά στο νετφλιξ. Όχι πως είναι κακό να κάνει και αυτός το διάλειμμα του να περάσει καλά. Μαζεύει όλους τους συνήθεις υπόπτους του είδους (μέχρι και η Κιτσοπούλου παίζει 2 λεπτά), αποτίει φόρο τιμής στον Τσιώλη, την Πανάθα, αποδομεί τον εαυτό του (βάζοντας να παίζει τζαζ όταν οδηγούν οι ήρωες του) και κάνει παπάδες με την φάτσα του Τσορτέκη, που βασικά η φάτσα του Τσορτέκη είναι όλη η ταινία. Εντάξει και να αποφάσισε πως θα κάνει ταινίες που θα εμφανίζονται όταν κάνει κάποιος αναζήτηση "coen" "tarantino" στο νετφλιξ δικαίωμα του είναι, άλλωστε όλα πάνε καλά σε τούτη τη χώρα, γιατί να βγαίνουμε από το σινεμά λες και μας γαμούσε 2 ώρες από τα αυτιά ο κινγκ κονγκ;