φανταέντεκα

Δεν ξέρει ο Φαντασμένιος που είναι και που πάει η φάση πάντως τα 20 χρόνια από τους strokes είναι μάλλον το μεγαλύτερο διάστημα που το ροκ μένει εκτός μεινστριμ από τη μέρα που ο Έλβις ήπιε το πρώτο του νόμιμο ποτό. Πάντως αν η φάση ρώταγε τον Φαντασμένιο προς τα που να πάει τότε θα της έλεγε "μόνο κορίτσια φάση μου". Θα το δείτε και στη συνέχεια της Φανταλίστας - όποιος κατάλαβε, κατάλαβε- αλλά αν είναι να γίνει η ανάσταση του πανκ ροκ ας γίνει με κορίτσια να βαράνε τις κιθάρες. Και όπως θα δείτε στη συνέχεια της φανταλίστας - δεν κρατιέμαι ρε-  από μπάντες να φάνε και οι κόκορες. Σαν να βάλθηκαν όλες να επισκιάσουν την τρίτη παρουσία των Sleater-Kinney. Οι οποίες στο τέτοιο τους κανονικά κυκλοφόρησαν τον πιο ποπ δίσκο της ζωής τους σαν να λένε να ρε μαλάκες έτσι πρέπει να είναι η ποπ τώρα όταν το πανκ ροκ γαμάει και δέρνει με δίσκους - γκεστ γουατ-  που θα δείτε στη συνέχεια της Φανταλίστας. ο δίσκος συνθετικά είναι ο καλύτερος της καριέρας και αν δεν αναλάμβαναν να σώσουν την ποπ το ποστ αυτό θα ανέβαινε 20/12.