Ξεσκίζει το ιντερνετ ο Φαντασμένιος. Το έχει βάλει κάτω και το πατάει. Τι το πατάει; ΤΟ ΓΑΜΑΕΙ. Ακόμα ένα ποστ λοιπόν για ένα λαηβ που έγινε στο six dogs πριν 2000 χρόνια. Οι Bazooka. Απίστευτη ρυθμ σέκσιον, κιθάρες του διαόλου και περφορμανς άνετο σαν ντρίπλα του Μέσι σε παίχτη της Αλμπαθέτε. Η εμφάνιση της μπάντας ενισχύει την φαντασμένια πεποίθηση πως η άχρηστη γενιά είναι ένας κλασικός δίσκος που θα ακούμε και μετά από 20 χρόνια (ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΕ). Πέρα από τα τεχνικά αν κάτι έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που τους είχε δει ο Φάντα (πάλι στο 6 dogs πριν 2-3 χρόνια;) είναι πως φαίνεται να το ζουν, δηλαδή όλοι το ζουν αλλά πως να το πει ο Φαντασμένιος, άντε να το πει, δεν είναι χομπίστες ρε παιδάκι μου. Άντε το είπε. Σαν το σαπόρτ, τους ΤΣοΠ που από τη μία το έχουν δουλέψει το πράγμα από την άλλη βγάζουν ένα "η ζωή που δεν έζησα" ή πιο σωστά "είμαι πανκ και έχω καταθέσεις". Θέλει κουράγιο πάντως να βλέπεις μετά τους Bazooka και να μην το παρατάς.
05 Φεβρουαρίου 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου