the things you do, reversing beauty, take me by surprise λα λα λα

Στο νέο δίσκο των baby guru υπάρχει ένα ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ που λέει και ο Φαντασμένιος. Δηλαδή ένα τραγούδι ριπιτάτο. Το μόνο κακό με τα ριπιτάτα κομμάτια είναι πως χάνεις τον υπόλοιπο δίσκο ενώ μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι το κομμάτι που ακούς είναι ριπιτάτο και να στραφείς προς το σχετικό κομβίον παίζει να ταλαιπωρηθείς με ημίμετρα του τύπου να πατάς διαρκώς το previous track ενώ ενδέχεται να μισήσεις το επόμενο τραγούδι. Ντάξει στην περίπτωση των baby guru δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος καθώς μετά παίζει το εκπληκτικό amaye. 

~~~~~~~~~o ~~~~~~~~~

The Things You Do λοιπόν. Ένα απλό σχεδόν δίλεπτο έπος τόσο παλιομοδίτικο που σπάει το κεφάλι του ο Φανατσμένος να βρει από που το έχουν ξεσηκώσει. Δηλαδή πως δεν το έγραψαν οι byrds, οι velvets, οι coral, έστω οι kingsbury manx. Πώς αυτή η μελωδία ξέφυγε από όλους τους Νουρέγιεφ της εμπνευσμένης παρτιτούρας. Τα ριπιτάτα κομμάτια έχουν το καλό ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως εναλλακτική μονάδα μέτρησης του χρόνου. Δηλαδή η διαδρομή σπίτι δουλεία είναι ακριβώς 12 The Things You Do. Έχει και όμορφους στίχους αλλά αυτό δεν έχει πολύ σημασία καθώς όπως συμβαίνει με όλα τα ριπιτατα  μετά από λίγο καιρό οι στίχοι αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεση και τη επιθυμία του κολλημένου ακροατή. Πιο συγκεκριμένα μετά την τρίτη μέρα ο Φαντασμένιος ακούει πεντακάθαρα τους baby guru να τραγουδούν when you hate nothing, then you know exactly where to go, but it feels so fucking cold. Τις πρώτες φορές άκουγε when you have nothing, then you know exactly what you really want, but it feels so fucking wrong.  

Μοιάζει απίστευτο το πόσα πράγματα μπορούν να γίνουν και να ειπωθούν σε 135 δευτερόλεπτα. Καμιά εικόνα και οι χίλιες της λέξεις δεν μπορούν να πιάσουν τα δυο λεπτά συμπυκνωμένης ευτυχίας, ευφορίας, μελαγχολίας, ονειροπόλησης του the things you do.