Spiritualized στον Λυκαβηττό 29/6 (4 θεωρήματα)

Τρεις συναυλίες σε τρεις μέρες. Πάμε.

 

Θεώρημα πρώτο (γνωστό και ως θεώρημα Larry Gus)

Σε πρόσφατο podcast της Inner Ear ο Larry Gus είπε ότι μπορεί να συνδεθεί μόνο με μουσική που έχει χιουμορ. Το κρατάμε αυτό και διαβάζουμε δυνατά "οι Spiritualized στον Λυκαβηττό". Διαβάζουμε δυνατά και ορθοφωνικά  "Οι Spiritualized". Σκατά. Σκατά. Σκατά. Ήταν πάντα εκεί, στον τίτλο, ξεκάθαρο, οι Spiritualized. δηλαδή τι μπορεί να περιμένει κάποιος από μια μπάντα που λέγεται Spiritualized; Είναι πιο ξεκάθαρο από την αμπαλίαση του Μλαντένοβιτς, ο τύπος κάθεται πλάγια να μην κοιτάει το κοινό, φακ είναι αδιανόητο το πόσο σοβαρά παίρνει τον εαυτό του και αυτό που κάνει.  

 

Θεώρημα δεύτερο (Του Cureologist Μανώλη από την Γκράβα) 

Κάθε τρία τραγούδια οι Spiritualized έχουν ένα τραγούδι με εισαγωγή που θυμίζει το Electricity αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα παίξουν ποτέ το Electricity. 

Βασικά το Setlist ήταν μεγάλο θέμα καθώς φέτος παίζουν ολόκληρο το Pure Phase με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την κυκλοφορία του. Για το λαηβ του Λυκαβηττού δεν έγραφε τίποτα για Pure Phase οπότε o Φαντασμένιος περίμενε με την καραμπίνα να κράξει τους διοργανωτές για μια απάτη που ίσως να ξεπέρναγε την εμφάνιση των Esmerine. Να θυμίσει ο Φαντασμένιος πως στα πλαίσια της προώθησης της συναυλίας είχε βγει αφίσα η οποία έγραφε Godspeed You Black Emperor side project: Esmerine. Ήταν μια μικρή λεπτομέρεια ότι στην αφίσα του λαηβ το όνομα της μπάντας ήταν 100 φορές μικρότερο από αυτό των Godspeed You Black Emperor. 

Πάντως στο σενάριο του Pure Phase ο Φαντασμένιος από την μια θα έκραζε τους διοργανωτές αλλά από την άλλη θα αγαλλίαζε η καρδούλα του με τις Spacemen κιθάρες και θα απολάμβανε τις ξινισμένες φατσούλες του ανύπαρκτου Indie κοινού της Αθήνας που επί μια εβδομάδα άκουγε τα Ladies and Gentlemen και Let it Come Down. 

 

Θεώρημα τρίτο (Φαντασμενικ) 

Οι Spiritualized του 2025 έχουν ενδιαφέρον όταν οι τρεις κοπέλες στα φωνητικά δεν χορεύουν. Με το που άρχιζαν να κουνάνε γοφούς και χεράκια ένιωθε ο Φαντασμένιος σαν τον Γιώργο Kαραγκούνη σε γήπεδο γκολφ. Βαρεμάρα ανάμεσα σε άπειρα Lord, shine, light, come on Και lay down. Και το 2004 στο Gagarin είχαν το gospel στοιχείο αλλά τους θυμάται πιο ηλεκτρικούς ο Φάντα. Μπορεί να ήταν ο ενθουσιασμός που η παναθα πήγαινε καρφωτή για ντάμπλ. Ενδεχομένως.    

 

Θεώρημα τέταρτο (Βομβικό) 

Οι Spiritualized δεν έχουν καμία σχέση με τους Spacemen 3. 

Είναι κατόρθωμα πως ένα συγκρότημα που έχει τόσα πολλά καλά τραγούδια ακούγεται τόσο αδιάφορο. Εννέα άτομα στη σκηνή κακοφωτισμένα και με ένα ήχο που ακόμα και τις λίγες στιγμές έντασης έμοιαζε να είναι σε ρύθμιση παράστασης του φεστιβάλ Αθηνών. Είναι σαν να πάρει η πανάθα έναν φοβερό Βραζιλιάνο, με φοβερό βιογραφικό, ο οποίος στο πρώτο γκολ που βάζει σηκώνει φανέλα για να φανεί από μέσα η φράση "Ο Θεός είναι πιστός".  Κυρίες και κύριοι ας είμαστε ειλικρινείς. Η συναυλία των Spiritualized μπαίνει άνετα στη λίστα με τις χειρότερες συναυλίες που έχουν γίνει στην Ελλάδα.

κουλτούρα και λευκά τογιότα

Ο κόσμος καταρρέει, όλα πάνε σκατά, το σύστημα, ο καπιταλισμός, τα μονοπώλια, οι σκοτεινές δυνάμεις και ένα σωρό γενικότητες σέρνονται από γενιά σε γενιά με ένα μόνο αποτέλεσμα, την αδράνεια. Στην πραγματικότητα για όλα τα ζητήματα υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη εξήγηση. 

Ο Φαντασμένιος, ο αυθεντικός και τεκμηριωμένος είναι εδώ για να σας λύσει όλες τις απορίες.

 

Γιατί η Αθήνα έχει κίνηση;

Πολλοί μιλούν για τους δρόμους, τα ΜΜΜ, την μορφολογία του εδάφους, μπλα, μπλα, μπλα, λάθος, λάθος, λάθος. Η κίνηση δημιουργείται γιατί ένα αυτοκίνητο συναντάει μπροστά του ένα άλλο αυτοκίνητο που πάει με μικρότερη ταχύτητα. Συνεπώς αν ακολουθήσουμε τη σειρά των αυτοκινήτων θα βρεθούμε μπροστά σε ένα αυτοκίνητο το οποίο είναι το πρώτο που δεν έχει μπροστά του άλλο. Σύμφωνα με τη θεωρία της στατιστικής αυτό το αυτοκίνητο θα είναι της μάρκας Τογιότα (Toyota). Και είναι απόλυτα λογικό αυτό το αυτοκίνητο να πηγαίνει πιο αργά από αυτό που είναι πίσω του καθώς ως γνωστόν τα Τογιότα δεν χαλάνε με τίποτα, είναι από σίδερο και από μπετον φτιαγμένα, οπότε είναι αναμενόμενο στην παραμικρή ανηφόρα να ζοριστούν σαν κορπορειτ δρομέα που τρέχει πρώτη φορά 5k στον μαραθώνιο. 

Εντωμεταξύ στην αλυσίδα την κίνησης σκεφτείτε πως υπάρχουν και άλλα τογιότα σε ανηφόρες που γαμάνε τη ροή. Αν δε υπολογίσουμε πως τα περισσότερα από αυτά τα τογιότα είναι λευκά τότε έχουμε ακόμα μια ενδιαφέρουσα πτυχή του προβλήματος. Τα λευκά αυτοκίνητα φαίνονται από παντού και σε κάθε συνθήκη, με αποτέλεσμα όταν κάποιος συναντήσει μπροστά του ένα λευκό αυτοκίνητο να κρατήσει μια μεγαλύτερη απόσταση από αυτή που θα κράταγε από ένα αυτοκίνητο με οποιοδήποτε άλλο χρώμα. 

Συμπερασματικά για την κίνηση φταίνε τα λευκά τογιότα. Παλιότερη θεωρία για τα λευκά τογιότα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

 

Φάντα έχεις να προτείνεις κάνα καλό δίσκο με γυναικεία φωνητικά; 

 

Αγαπητή αναγνώστρια πρέπει οπωσδήποτε αν ακούσεις το Something Soft των αγριεμένων M(h)aol. Εδώ έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτο της Kim Gordon το κάγκελο. Ως προς τη θεματολογία, σε πρόσφατη συνέντευξη τους (λινκ) είπαν πως τα περισσότερα τραγούδια τους είναι για τον φεμινισμό ή τα σκυλιά. Αν χτες είδες Eurovision τότε να ξέρεις πως είσαι για την κουλτούρα αυτού του τόπου ότι είναι τα τογιότα για την κίνηση. Άκου 20 φορές τον δίσκο των M(h)aol μπας και σωθεί αυτός ο κόσμος.

 

 

 

Φάντα έχεις να προτείνεις και κανένα άλλο καλό δίσκο με γυναικεία φωνητικά; 

 

Αγαπητή φίλη από εδώ οι καταπληκτικές καλιφορνέζες L.A. Witch με το νέο τους δίσκο  DOGGOD. Εδώ το μήνυμα είναι ξεκάθαρο πια, κάτω τα λευκά τογιότα, ζήτω οι σκύλοι. Ζήτω και οι πρώιμοι Cure και το καλό γκαραζ-ψυχ-ασιντ-λο φαη ροκ από όπου και αν προέρχεται. Tο ομότιτλο τραγούδι πρέπει να παίζει σε όλα τα indie μπαρ. It's Cool as fuck, no doubt about it όπως γράφει ο δισκοκριτικός του Wire.

 

εδω μιλάμε για λατρεία

Την περασμένη εβδομάδα προβλήθηκε στην Αθήνα (Arte fiasco μεγάλη η χάρη σου) η ταινία του Alex Ross Perry για τους Pavement με τίτλο Pavements. Ωραία ταινία που λογικά θα αρέσει στους λιγότερο φανατικούς της μπάντας καθώς παρότι ντοκιμαντερ η πληροφορία που προσφέρει είναι για τους απόφοιτους δημοτικού της Indie. Όσο δε λιγότερο έχει παρακολουθήσει κάποια την μπάντα τόσο πιο πιθανό είναι να πιστέψει πως αυτή η ταινία δεν είναι η απόλυτη αγιογραφία του κυρ Stephen Malkmus. 

Το Pavements προβλήθηκε πρώτη φορά στην Ελλάδα στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον περασμένο Μάρτιο. Ο Φαντασμένιος δεν κατάφερε να το δει αλλά είχε την ευκαιρία να δει το "Κύριλλος και Μεθόδιος – Οι Φωτιστές των Σλάβων". Τον τελευταίο καιρό ο Φάντα ασχολείται με την βαλκανική ιστορία. Το έναυσμα ήταν το καταπληκτικό βιβλίο Βαλκανική κολυμβήθρα ονομάτων του Ε. Ζάχου Παπαζαχαρίου (συνεργάτη των Χειμερινών Κολυμβητών στην μαστοράντζα). Ανυποψίαστος και βασιζόμενος στο ότι το φεστιβαλ έχει κάποια ποιοτικά εχέγγυα δεν στάθηκε στο "φωτιστές" του τίτλου και έκλεισε εισιτήριο. 

Το πράγμα άρχισε να στραβώνει από τις σκάλες που οδηγούν στην αίθουσα Π. Ζάννας. Για πρώτη φορά μετά από καιρό ο Φαντασμένιος ένιωσε ένας νέος με όμορφη αισθητική. Η αίσθηση αυτή κορυφώθηκε όταν λίγο πριν την είσοδο της αίθουσα είδε τους πρώτους παπαδομοναχούς με αραιά γένια. Με πολύ κόπο ο νεαρός μπλογκερ βρήκε μια θέση όπου ο διπλανός του μάλλον ήταν από τους λίγους που δεν ακολουθεί τον κανόνα του περασμένου αιώνα, μπάνιο κάθε Σάββατο. Και ταραταταζουμ ταρατατζουμ έχουμε παρουσίαση της ταινίας και ένας κύριος από το φεστιβαλ λέει πόσο χαρούμενος είναι που το φεστιβάλ προβάλει την νέα ταινία της κα Παπαλιού. Μα καλά αυτή δεν είναι η γυναίκα του σημαντικού παραγωγού (μέρες του 36, Θίασος, Κιέριον και πολλά άλλα); Τι γίνεται εδώ μέσα ρε;

Η προβολή ξεκινάει, τα ψέματα τελειώσαν. Η ιστορία ξετυλίγεται με δραματουργία τόσο απλή και κακή που θα τη ζήλευε το πιο καλτ b-movie όλων των εποχών, εικόνες και πλάνα η χαρά της τεχνητής νοημοσύνης, χιονισμένη ακρόπολη, γραφικά γραφιστικά και άπειρα πανοραμικά και εναέρια πλάνα, από πράσινες κοιλάδες, ερήμους, το γκραν κάνιον και παγόβουνα. ΝΑΙ ΠΑΓΟΒΟΥΝΑ. Στο τέλος βέβαια η σκηνοθέτρια είπε πως ήταν πολύ κοπιαστικό να γυρίσει όλο τον κόσμο για αυτά τα πλάνα, και το ένστικτο αυτοσυντήρησης του φάντα κέρδισε και δεν ρώτησε "ΠΟΥ ΤΟ ΓΥΡΙΣΑΤΕ ΤΟ ΠΑΓOΒΟΥΝΟ ΜΑΝΤΑΜ ΠΟΥ???? ΚΑΙ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ ΜΕ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ????. Ως προς τη θεματολογία ο φωτισμός πήγε γόνα, με αγίους που έκαναν θαύματα και μια μάμπο τζάμπο σύνδεση με τον αγώνα κατά των Ναζί, ένα φανταστικό παραμύθι μπράβο σε όλους, μπράβο στην κα Παπαλιού που λογικά δεν έχει δει ούτε μισή ταινία από αυτές που έκανε παραγωγή ο άντρας της, μπράβο και στο φεστιβαλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που το 2025 με περηφάνια προβάλει τέτοια σκουπίδια. Ο Φαντασμένιος πάντως έχει πια την απάντηση στη χειρότερη ταινία που έχει δει ποτέ στο σινεμά. 

 

Μπόνους, πάρτε και τον νέο δίσκο  των Floral Image που δεν τον έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα οι χιπι, έτσι για να διατηρηθεί και ο χαρακτήρας της μουσικής ενημέρωσης που έχουν τα τελευταία ποστ. Βρετανικό ψυχεδελικό ροκ  - τύπου οι beatles πάνε Ινδία - το οποίο δεν έχει τίποτα μα τίποτα μα τίποτα μα τίποτα μα τίποτα μα τίποτα μα τίποτα μα τίποτα  καινούργιο να προσφέρει στη μουσική. Μόνο ευχάριστη μουσική και καλά τραγούδια αλλά ποιος ασχολείται με όλα αυτά;

 

~~~~~~~~~~~o~~~~~~~~~~~

 

top-5 Pavement

Date with IKEA

Perfume-V

Unseen Power of the Picket Fence (We're marchig through Georgia G G G Georgia) 

Fight This Generation

Passat Dream 

Και η σειρά στους δίσκους είναι: Slanted, Brighten, Crooked, Wowee, Terror.

Indie διαμαντάκια (EPs)

Όσο ψάχνεις βρίσκεις μέρος 345. Για τον περισσότερο κόσμο το Σικάγο είναι η πόλη των ανέμων και των Bulls, για τα Indie παιδιά είναι η πόλη του Post rock. Από εκεί είναι οι Cancer House οι οποίοι σίγουρα δεν θα μείνουν στην ιστορία για τους εμπνευσμένους τίτλους, το περσινό τους EP το είπαν demos με μικρά γράμματα ενώ το 2ο τραγούδι  - ας πούμε το hit τους - λέγεται untittled. Από την άλλη οι συνθέσεις τους είναι τόσο καλές που βάζουν σε σκέψεις τον Φαντασμένιο για δευτέρα παρουσία του post rock. Εντάξει post rock είναι, οι νεοτερισμοί δεν ήταν ποτέ το φόρτε της ταμπέλας, αλλά αυτό δεν έχει σημασία αν σου κάτσουν καλές συνθέσεις σε κάτι που έρχεται από τους Mogwai του come on die young και περνά από Slint και Dirty Three. Ψαχτείτε.

Στο μέτωπο της καλής Indie-pop σήμερα έχουμε - τι άλλο;- Καλιφόρνια. Οι The Pennys είναι το νέο συγκρότημα του Mike Ramos (σεσημασμένος εδώ με Flowertown και Cindy) και του R.E. Seraphin. Το πρώτο τους EP κυκλοφόρησε την πρωτομαγιά και είναι ένα ακόμα indie-pop διαμαντάκι που κάνει τον Φάντα να αναρωτιέται τι γίνεται σε αυτή την πολιτεία, μπας και κανένας υπάλληλος της υπηρεσίας ύδρευσης ρίχνει στο νερό αίμα του Bobby Wratten και του Stuart Murdoch;