Γιατί να πάει κάποια στους Myrrors; Σκέφτηκε ο Φαντασμένιος καθώς έμπαινε στο γεμάτο και σχεδόν αποπνικτικό Temple. Να είναι το φτηνό εισιτήριο; Να είναι που το αθηναϊκό κοινό δεν χαμπαριάζει από μόδες και αφήνεται χωρίς φόβο και πάθος σε οτιδήποτε αποπνέει post; Γιατί κάποια να κάθεται στην τρίτη σειρά και να μιλάει όλη την ώρα; Και να μιλάει για τη συναυλία ή για μουσική πάει και έρχεται, αλλά τι φταίει ο Μένιος να ακούει για τον Κώστα που έκανε μαλακία, και κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις, και τότε στο gagarin, και εγώ του είπα και ήμουν ξεκάθαρος, και να να να να και πώς και τι και να κάνει αυτό το πράγμα; Που να σε πιάσει η βοή του αινταααααααα και να σε πάει πιο πέρα από Πέτρου Ράλλη και Αγίας Άννης γωνία. Γιατί να θέλει κάποιος να διαβάσει ένα κείμενο (sic) για τη συναυλία των Myrrors; Ενδεχομένως γιατί μίλαγε όλη την ώρα. Αλλά δεν πειράζει και μη σας νοιάζει, ο Φαντασμένιος τσάμπα θα σας τα αραδιάσει.
Τι έκαναν λοιπόν οι Myrrors στο Temple; Βασικά ας ξεκινήσει ο Φάντα από το πως είναι οι Myrrors, καθότι αν το Temple είναι X χωρητικότητας, τότε μόνο το Χ/10000 έχει την πολυτέλεια να βλέπει τη σκηνή. Οι Myrrors είναι τέσσερις, ένας ντράμερ παρτ ταιμ φλαουτίστας, μπάσο, κιθάρα και βιολί. Στιλιστικά 1972 με τα όλα τους. Μουσικά είναι μια μπάντα της ψυχεδελικής ροκ που τιμά τον τόπο καταγωγής της (έρημος της Αριζόνα), με τα απαραίτητα ανατολίτικα κολληματάκια και ολίγη φολκ (Μακεδονική;). Το βιολί. Το βιολί είναι μεν στο κέντρο της σκηνής αλλά σπάνια σέρνει τη μελωδία, πιο πολύ δρα συμπληρωματικά δίνοντας ένα διαφορετικό χρώμα στην κιθάρα. Εμ δεν είναι μαλάκες οι της κλασικής μουσικής που χρησιμοποιούν 32 βιολιά. Βέβαια από την άλλη στο μέγαρο δεν έχουν βότκα στο φλασκί και τρίφυλλα σαν το Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Εμ δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Βασικά ο Φαντασμένιος θα μείνει στο πρώτο τραγούδι του encore, το Liberty Is in the Street, η ζωντανή εκδοχή του οποίου ήταν σαν ακτινογραφία των Myrrors. Ξεκίνησε σαν Wooden Shjips των φτωχών και στο τέλος που μπήκε το βιολί θύμισαν Albanian αλά Godspeed, των φτωχών. Ε φτωχοί αυτοί, φτωχοί και εμείς, μια χαρά περάσαμε καθώς ο φτωχός ό,τι μπορεί και ο πλούσιος ό,τι θέλει.
No comments:
Post a Comment