24 Φεβρουαρίου 2014

Hertz Fest 2014

 
Όσους λόγους έχει κάποιος για να θυμάται το περσινό Hertz άλλους τόσους έχει για να ξεχάσει όσο πιο νωρίς γίνεται το φετινό. Τα drones των Demdike Stare έμοιαζαν ακίνδυνα ενώ τα περίφημα κινηματογραφικά βιζουαλς απλά δεν φαινόντουσαν καλά. Οι Biomechanica (Francesco Lopez και Arturo Lanz) κέρδισαν το κοινό με τους αυτοσχεδιασμούς στα της μουσικής με τα inustrial του Lopez και στις κραυγές με τις κραυγές του Lanz. Ενδιαφέρουσα εμφάνιση που όμως ήθελε κάμποσα ντεσιμπέλ πάνω. Οι Diamond Version (Alva Noto και Beytone) έκλεισαν τη βραδιά με την κάπως εγκεφαλική τεκνο τους. Κάναν τα τσιγάρα τους, είπανε τα νέα τους σε μια φάση που έμοιαζε πιο πολύ με dj set. Από κάτω είχε μείνει λίγος κόσμος καθώς (τι είχες ελλαδάρα μου τι είχα πάντα) τα λαήβ ξεκίνησαν με 2 ώρες καθυστέρηση ενώ με 5 ευρώ τα 330ml αλαφράς μπίρας το 98% ήταν για να λύσουν δευτεροβάθμιες εξισώσεις και όχι να κάνουν τρέλες.
Από το μέγαρο στη μπουζουκλερί. Από τους ευγενικούς καλοντυμένους υπαλλήλους του μεγάρου στους φουσκωτούς ζονγκς στην ιερά οδό. Από τις βραδιές που τα κλισέ και οι προκαταλήψεις δικαιώνονται.
 
~~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~~

Εδώ το imaginary festival του Φαντασμένιου όπως αυτό μεταδόθηκε από τον poplie.eu

23 Φεβρουαρίου 2014

ΦανταΦεστιβαλ στον poplie.eu!


Μια εκπομπή με το φανταστικό φεστιβαλ του Φαντασμένιου. Η αποκάλυψη όλου του line-up στον http://www.poplie.eu/ αυτή την Κυριακή στις 4μμ. Μόνο ζωντανές ηχογραφήσεις  (τραγούδια). Ποια ήταν τα καλύτερα λαηβ όλων των εποχών. Ποιοι είναι οι καλύτεροι λαηβ δίσκοι; Ποιους θέλει να δει ο Φαντασμένιος;    

 

12 Φεβρουαρίου 2014

I Cant find it I Cant find it I Cant find it I Cant find it I Cant find it

http://wearenothing.bandcamp.com/album/guilty-of-everything 
Τόσες μαλακίες διαβάζετε στα ιντερνετς ας διαβάσετε και μια δισκοκριτική για ένα δίσκο που δεν υπάρχει. Το δισκίον ξεκινά με εισαγωγή "σχεδόν χαρούμενοι Slowdive" διανθισμένοι από ένα-δυο κιθαριστικά ξεσπασματάκια (αρχή είναι ακόμα μην το γαμήσουμε από τώρα). Οι δίσκοι που ξεκινούν με εισαγωγικό τραγούδι πολλές φορές κρύβουν το χιτάκι στη δεύτερη θέση. Άμα αυτό το blog είχε 3000 views και κόσμος σταμάταγε τον Φαντασμένιο στο δρόμο τότε το Dig θα ήταν η επόμενη παγκόσμια επιτυχία. Στον κόσμο αυτό όμως (τον ίδιο που ο Freddie F απορρίπτει το vice) οι ειδικοί θα γράψουν για πανδαισία 90s κλισέ. Bent Nail και τσίτα τα γκάζια με ολίγην από εκο-ψυχο-ροκ, και κελαηδήστε ωραία μου πεταλάκια κελαηδήστε. Στη συνέχεια το Endessly. Τώρα τι μπορεί να είναι ένα τραγούδι με τίτλο Endessly από ένα συγκρότημα που οι δυο στους τέσσερις κοιτάνε τα παπουτσάκια τους; Βαριά τύμπανα, βαριές κιθάρες όλα βαριά. Στο Somersault σκάνε πάλι τα φαντάσματα των Slowdive. Σκάνε και στοιχειώνουν. Get Well. Κλασική περίπτωση της κατηγορίας ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;;; Ένα σπιρτάτο ριφάκι, αισθητική αλά Jesus And The Mary Chain και φύγαμε για όλα τα ρηπητ της γης. But I Cant find it και I Cant find it και I Cant find it και όλη η ζωή χωρισμένη σε κεφάλαια των 272 δευτερολέπτων. Ο δίσκος έχει ακόμα τρία τραγούδια τα οποία ο Φαντασμένιος δεν κατάφερε ακόμα να ακούσει (I Cant find it και I Cant find it) αλλά πόσες οι πιθανότητες να μην είναι της ποιότητας του καλύτερου shoegaze (εκτός MBV φυσικά) δίσκου από το προπέρσινο των 93MillonMilesFromTheSun;


~~~~~~~~~~~~o~~~~~~~~~~~~

 και εδώ μια εκπομπή:

05 Φεβρουαρίου 2014

Καλύτερα 20 λεπτά αγνής αναρχίας παρά μια ώρα στιλιστικής μαλακίας | Fall-a-live

Πριν μερικούς μήνες ο Φαντασμένιος πήγε να δει τις Dum Dum Girls. Τα κορίτσα ανέβηκαν στη σκηνή με τα λούσα τους, τα μακιγιάζ τους, τα στυλ τους, τα σέξι τους και έναν έρμο κιθαρίστα χωμένο στο βάθος. Αυτές έκαναν πως γρατζουνάν τις κιθάρες και ο τυπάκος κατέβαζε τα ριφς σαν δυο χεντριξ. Σπάσανε και κάτι χορδές, όχι σε φάση χαμός αλλά από καθαρή ατζαμίαση. Όσα χαμογελάκια μοίραζαν από σκηνής άλλα τόσα ψυχρά και σχεδόν εχθρικά βλέμματα έριχνε η φύλακας και άγγελος roadie. Και στην άκρη ο κιθαρίστας με ντύσιμο "βγήκα να πάρω το γάλα μου" να ιδρώνει για το μεροκάματο. Από το youtube μπορεί να φαίνεται και cool αλλά από κοντά ήταν η απόλυτη απομυθοποίηση. Δεν παίξανε λαηβ. Τα λεφτά μας πίσω!

Το περασμένο Σάββατο έπαιξαν οι Fall στου Gagarin205. Σχεδόν γεμάτο του Gagarin καθότι ο επιδραστικός μπλογκεράρας είχε γράψει επική ποστάρα την προηγούμενη φορά. Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή η δίντραμη μπαντα του ξεκίνησε να παίζει σε φολικό ρυθμό και μετά από λίγα λεπτά ξεπροβάλει η αυτού μεγαλειότης του σας γαμάω τα κλισέ. Λιώμα όπως πάντα, σκατόφατσα όπως πάντα, περιφερόταν στη σκηνή πειράζοντας τους μουσικούς, κάνοντας πως τραγουδάει. Μετά από κάνα τέταρτο άραξε πίσω από του ενισχυτές και κοίταζε τις σημειώσεις του! Δηλαδή ήταν σε θέση να διαβάσει; Στο εικοσάλεπτο την έκανε και άφησε την κυρα-Σμιθ να παίξει 2-3 τραγούδια για να μην πέσει και ξύλο. Και το μυστήριο των δυο ντραμς λύθηκε όταν ένας σηκώθηκε και τραγούδησε με φωνή Smith. Ντράμερ-ντουμπλέρ του Σμιθ! Δεν παίξανε λαηβ. Είναι οι Fall.. συμβαίνουν αυτά.  Είναι μαλακία όταν συμβαίνουν, αλλά έτσι είναι. Αν δεν θες να ρισκάρεις δεν πας. Αν πας, συμβούν και τσατιστείς ε ρε φίλε ΠΕΣ ΤΟ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ. ΜΗΝ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΡΗΒΙΟΥ. Δεν προσφέρεις κάτι καινούργιο. Άμα σε νοιάζει τόσο πολύ στείλε στον Σμιθ ένα μεηλ μπας και το διαβάσει και βάλει μυαλό. Και όταν ένας άνθρωπος όπως ο ME Smith που έχει τον εγκέφαλο που έχει, γερνάει, πάει η παραξενιά στο φεγγάρι. Επιπλέον μετά από δυο συνεχόμενα κανονικά λαηβ ήταν αναμενόμενο να κάτσει η στραβή. Fall είσαι..