black dice days

Με αφορμή τη νέα κυκλοφορία των black dice (Mr. Impossible στη ribbon music), o Φαντασμένιος θυμάται τα πέντε πιο αγαμημένα τραγούδια τους:

things will never be the same εεε; τι;;;
glazin σε μια ταράτσα στην ερμούπολη, στο hostel στη barca
kokomo σερφασμός στους beach boys
wastered split με τους άλλους τους διαόλους
Night Flight η φάση είναι μελωδία

όλα αυτά ή όλο το επταρογαμίδι chocolate cherry. Όλα τους και μόνο του

~~~~~~~~~o~~~~~~~~~

άλλο και τούτο πάλι

pic via danepstein

συναισθηματισμοί & εκρήξεις | Σάββατο βράδυ 21.4.12

Όλα είναι στιγμές.

Γκρίνια ανασφάλεια και ένα εκατομμύριο κόμπλεξ. Αναλύσεις επί αναλύσεων, λαιφσταιλ οργή, διακηρύξεις ανεξαρτησίας (sic), αντιφάσεις, βία, φωνές (δηλαδή βία).

Όλα είναι στιγμές.

Πάθος, δημιουργικότητα, ευθύτητα, ευγένεια, σεβασμός, αγάπη (δηλαδή σεβασμός).

200 καλά παιδιά και οι Αμερικανοί Shearwater (καλά παιδιά) το βράδυ του Σαββάτου είχαν την στιγμή τους. Ποιος είπε ότι τα ομώνυμα δεν έλκονται; Στιγμή που όσο δύσκολο μοιάζει να επαναληφθεί άλλο τόσο δύσκολα ξεχνιέται. Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο (κλείσιμο ματιού). Και στο τέλος έστειλαν τον Φαντασμένιο στο ταβάνι (στιγμή γραφικότητας #135). Μα να παίξουν r.e.m...

~~~~~~~~ο~~~~~~~~

Σε άλλα νέα, στιγμές είχαμε και την περασμένη πέμπτη στο six dogs όπου οι Sic Alps έδωσαν ένα πολύ καλό live στα χνάρια των lo-fi μαστόρων (λέγε με Sebadoh, πες με Pavement).

pic via lkroy21

you have no idea how bad it will feel until it happens for real

Μπήκε η άνοιξη λέει. Έβαλε και η πανάθα τρία γκολάκια. Θα γίνουν και εκλογές είπαν. Όλα φανταστικά λοιπόν. Ντάξει δεν είναι και ταυτόχρονος οργασμός αλλά. Ντάξει δεν υπάρχει αλλά. Υπάρχουν φίλοι, ταξίδια, και όμορφες στιγμές. Υπάρχουν μικρόκοσμοι γεμάτοι όμορφες εικόνες, απίστευτες πλάκες και ουσιαστική επικοινωνία.

Και φυσικά μουσική. Γεμάτη σαν των Velvets, ατμοσφαιρική όπως των Slowdive, ηλεκτρικοταξιδιάρικη αλά My Bloody Valentine, και φολκομελαγχολική τύπου Fairport Convention. Τέτοιο είναι το Western Lands των Gravenhurst που κυκλοφόρησαν στην Warp το 2007. Οι Gravenhurst (δηλαδή ο Nick Talbot) δεν ανακάλυψαν την Αμερική.

Στο farewell farewell στίχοι και ερμηνεία θυμίζουν τις καλύτερες στιγμές των Ride, ενώ στο hourglass σχεδόν από το πουθενά στα τελευταία δυο λεπτά σκάει ένας Slowdive ύμνος. Το ομότιτλο με το δίσκο τραγούδι θα μπορούσε να ήταν διασκευή Explosions In the Sky, ενώ τα riffs του hollow men ήταν σημειωμένα στην πρώτη σελίδα στο μπλοκάκι για το δεύτερο δίσκο των A Place to Bury Strangers. Σε αλλά σημεία του δίσκου ο Φαντασμένιος θυμήθηκε τους Hood και τους Piano Magic.

Και επειδή κανείς δεν θα κάτσει να διαβάσει τα άπειρα bold και όλα τα link του ποστ, ας πάμε στη φράση που όλοι περιμένατε. ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;;;

and trust is a hard thing to come by these days

trust is a hard thing to come by these days

~~~~~~o~~~~~~

Την Κυριακή (καλό πάσχα τρομάρα σας) δεν έχει ακραία ραδιοφωνικά φαινόμενα. Κονσερβούλα που είναι και της μόδας...

νέα γαλλία ρε skatz!!!

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||